Στο Οχάϊο ο ομογενής βουλευτής Ζάκ Σπέης έδωσε την μεγαλύτερη μάχη της πολιτικής του καριέρας κατεβαίνοντας με το ψηφοδέλτιο του δημοκρατικού κόμματος σε μια περιοχή στην οποία υπερτερούν σημαντικά οι ρεπουμπλικανοί ψηφοφόροι και σε μια περίοδο που πνέει φιλορεπουμπλικανικός άνεμος.
(Κείμενο τηλεοπτικού ρεπορτάζ)
Ο Ζακ Σπέης γεννήθηκε στο Ντόβερ του Οχάιο το 1961 αλλά τόσο ο παππούς του όσο και η γιαγιά του ήτανε μετανάστες από την Ελλάδα. Πρώτος ήρθε ο παππού του που έγινε αμέσως εργάτης ανθρακωρυχείων. Ο Ζακ δεν ξεχνά τις αρχές που πήρε από αυτόν και τιμά την μνήμη του με κάθε ευκαιρία.
Μιλώντας προ-μηνών σε εκδήλωση της ΑΧΕΠΑ είπε: «Η φωτογραφία που βλέπετε είναι του παππού μου. Την έφερα για να είναι κι αυτός μαζί μας απόψε. Ο παππούς μου ο Ζαχαρίας Σπέης, του οποίου το όνομα δόθηκε και σε εμένα από τους γονείς μου, ήρθε από την Ικαρία πριν κάπου 90 χρόνια. Δεν έφερε μαζί του τίποτα εκτός από τις αρχές του, την πίστη του και την οικογένειά του. Ήτανε πάμφτωχος. Ούτε αυτοκίνητο απέκτησε ούτε είχε ποτέ δύο δεκάρες στην τσέπη του. Αλλά ο πατέρας μου, ο Σωκράτης, τον θεωρούσε ως τον πιο πλούσιο άνθρωπο του κόσμου, γιατί ο παππούς μου είχε την αγάπη και τον θαυμασμό ολόκληρης της οικογένειας».
Ο Σωκράτης Σπέης, πατέρας του Ζακ και σήμερα γνωστός δικηγόρος του Οχάιο, έχει ακόμα ζωντανές στη θύμηση τις αντιξοότητες που έπρεπε να ξεπερνά ο μετανάστης γονιός του για να ζήσει την οικογένειά του. Τον επισκέφθηκα στο γραφείο του στο Οχάιο κι εκεί μου διηγήθηκε την ιστορία του: «Γεννήθηκα στο Οχάιο το 1930 την εποχή του οικονομικού κραχ. Ήτανε δύσκολες μέρες, δεν υπήρχε δουλειά και μεγαλώσαμε στη φτώχια. Αλλά ως Έλληνες ξέραμε τη σημασία της οικογένειας, της πίστης μας και της σκληρής δουλειάς. Έτσι επιβιώσαμε τις μαύρες ημέρες του οικονομικού μαρασμού».
Σαν γνήσιος γιος Σωκράτη, ο Ζακ Σπέης έβαλε στους στόχους του να βοηθά όσο μπορεί εκείνους που ξέχασε η ευνόησε λιγότερο η τύχη της ζωής. Όπως δήλωσε στην Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής: «Ο πατέρας μου μεγάλωσε φτωχός κι έτσι καταλάβαινε καλά τις ανάγκες όλων των άλλων φτωχών. Με ευαισθητοποίησε κι εμένα από τότε που ήμουν μικρός. Κρατάμε επί 20 χρόνια δικηγορικό γραφείο μαζί και είμαι περήφανος που βοηθάμε νομικά φτωχούς και άτομα που έχουνε μεγάλη ανάγκη».
Οι οικογένειες τόσο του Ζακ όσο και του Σωκράτη Σπέης, εξακολουθούν να μένουν στο Ντόβερ του Οχάιο όπου η ζωή συνεχίζει και αυτή να κυλά πιο αργά και πιο ήσυχα από ότι σε άλλα μέρη της Αμερικής. Ο Ζαχαρίας Σπέης δεν είχε καμιά αμφιβολία πως το Ντόβερ ήταν το καλύτερο μέρος για να μεγαλώσει τα παιδιά του. Μου εκμυστηρεύτηκε: «Ρώτησα κάποτε τον πατέρα μου. Γιατί όταν ήσουνα 16-17 χρονών άφησες γλώσσα, οικογένεια και πατρίδα κι ήρθες εδώ; Με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: Για σένα, για το καλό σου, παιδί μου. Δεν τα ξεχνάω ποτέ τα λόγια αυτά».
Ο Ζακ Σπέης εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής της 18ης εκλογικής περιφέρειας του Οχάιο το 2006 θέλοντας να μεταλαμπαδέψει στην Ουάσιγκτον τις αξίες των προγόνων του. Σε αυτές τις αξίες δίνει και τον έπαινο για κάθε επίτευγμά του.
Σε μια εκδήλωσε για τον εορτασμό της επετείου της Ελληνικής Παλιγγενεσίας στο Κογκρέσο μου είπε: «Κάθε επιτυχία μου την χρωστάω στην κληρονομιά μου, την θρησκευτική πίστη μου, την οικογένειά μου και την κοινότητά μου. Είμαστε αναπόσπαστα προσηλωμένοι στον θεσμό της οικογένειας και στο μέλλον των παιδιών μας. Τέτοιες αξίες πρέπει να διέπουνε περισσότερο το έργο του Κογκρέσου και τη ζωή μας στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Ο Ζακ Σπέης ελπίζει ότι θα επανεκλεγεί στη Βουλή για να συνεχίσει το νομοθετικό έργο του, οι προτεραιότητες του οποίου περιλαμβάνουν και θέματα της ομογένειας. «Υπάρχουν πολλά θέματα εξωτερικής πολιτικής που με ενδιαφέρουν, περιλαμβανομένων αυτών που απασχολούν τον Ελληνισμό. Για παράδειγμα η εξεύρεση δίκαιης λύσης του Κυπριακού, ύστερα από τόσα χρόνια κατοχής, η προάσπιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και η διευθέτηση της διαμάχης γύρω από το όνομα των Σκοπίων».
(Τέλος τηλεοπτικού πορτραίτου)
Όπως αναμένονταν από δημοσκοπήσεις πριν τις εκλογές ο Ζάκ Σπέης έχασε με διαφορά ψήφων 40 έναντι 53%. Το κενό που αφήνει η απώλειά του για τα Ελληνικά θέματα στο Κογκρέσο είναι δυσαναπλήρωτο. Παράγοντες της ομογένεια κάνουν σκέψεις να τον βοηθήσουν να επανακτήσει την έδρα του στις εκλογές του 2012.
Γυρίζουμε τώρα πίσω στην Φλόριντα για να παρακολουθήσουμε μια ακόμα βουλευτική κούρσα, της Σουζάνας Κοζμά.
Η Σουζάνα Κοσμά ολοκληρώνει την πρώτη θητεία της ως εκπρόσωπος της 24ης Εκλογικής Περιφέρειας της Φλόριντα στην Βουλή των Αντιπροσώπων. Η σύνδεσή της με την Ελληνοαμερικανική κοινότητα είναι αποτέλεσμα του γάμου της με ‘Έλληνα της Φλόριντα, με τον οποίον όμως στο μεταξύ έχει χωρίσει. Πάντως οι σχέσεις τους λέγεται πως εξακολουθούν να είναι πολύ καλές όπως άλλωστε δείχνει και το γεγονός ότι ο πρώην σύζυγός της διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στην επιτυχημένη εκστρατεία της κ. Κοζμά για την Βουλή, το 2008. Η σύνδεσή της με την Ελληνοαμερικανική κοινότητα συνεχίζεται τώρα μέσω των παιδιών της που είναι Ελληνορθόδοξα και περήφανα για την Ελληνική κληρονομιά τους.
Όμως η Η Σουζάν Κοζμά ήταν ένα από τα πρώτα θύματα των εκλογών του 2010. Η απουσία της θα γίνει αισθητή στην ομάδα προώθησης Ελληνικών θεμάτων στο Κογκρέσο της οποίας ήτανε δραστήριο μέλος.
Ο τελευταίος ομογενής που πήρε μέρος στις φετινές εκλογές είναι ο Ντην Σκόντρας.
Ο Ντην Σκόντρας είναι Ελληνικής καταγωγής Αμερικανός, γεννημένος στο Κίτερι της Πολιτείας Μαίην. Εκεί μεγάλωσε μαζί με έξι αδέλφια και εκεί σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση. Στα φοιτητικά του χρόνια διακρίθηκε στον αθλητισμό και ιδιαίτερα σαν παίκτης Αμερικανικού ποδοσφαίρου.
Έχει δική του εταιρεία εναλλακτικών πηγών ενέργειας που ειδικεύεται σε γεωργικές καλλιέργειες με αιολική ενέργεια.
Είναι ρεπουμπλικανός και προωθεί την περικοπή των κρατικών δαπανών για την μείωση του εθνικού χρέους. Μεταξύ των προσωπικοτήτων που έχουν υποστηρίξει την εκστρατεία του είναι η Ελληνοαμερικανίδα Γερουσιαστής Ολυμπία Σνόου.
Ο Ντην Σκόντρας δεν κατάφερε τελικά να υλοποιήσει το όνειρό του να μπει στην Αμερικανική Βουλή. Αλλά είναι πολύ νέος ακόμα και πιθανότητα θα μπορέσει να διεκδικήσει πάλι κάποιο άλλο αιρετό αξίωμα στο μέλλον.
Συνοπτικά οι μισοί από τους ομογενείς που κατέβηκαν στις εκλογές κέρδισαν, οι άλλοι μισοί έχασαν. Όλοι τους όμως μας έκαναν περήφανους, γιατί αγωνίστηκαν με σθένος και εντιμότητα. Τίμησαν έτσι τόσο την Ελλάδα και την Κύπρο, τις χώρες καταγωγής τους, όσο και την γενέτειρα τους, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την οποία οι μετανάστες πρόγονοί τους διάλεξαν να κάνουν θετή τους πατρίδα.
Γι αυτό και όλοι τους, όχι μόνον οι νικητές αλλά και οι ηττημένοι, τώρα που έχουν τελειώσει οι εκλογές, μπορούν να συνεχίσουν να περπατούν στον δρόμο με το κεφάλι ψηλά.
Κι αυτά για σήμερα από την Φωνή της Αμερικής. Γεια σας από την Ουάσιγκτον.
