Κυβερνήτης της Φλόριντα είναι ο ομογενής Τσάρλι Κριστ ή Χριστούλου κατά το Ελληνικότερο. Διεκδίκησε την μια από τις δύο γερουσιαστικές έδρες της πολιτείας του στις εκλογές που έγιναν στις 2 του Νοέμβρη στην Αμερική.
(Κείμενο τηλεοπτικού πορτραίτου)
Ο Τσάρλι Κριστ είναι ο κυβερνήτης της 4ης μεγαλύτερης πολιτείας της Αμερικής, της Φλόριντα, όπου και γεννήθηκε. Θέλει, μετά την θητεία του στο πολιτειακό Κυβερνείο να γίνει Γερουσιαστής της Φλόριντα στην Ουάσιγκτον. Αλλά το ρεπουμπλικανικό κόμμα στο οποίο ανήκε μέχρι πρόσφατα, επέλεξε άλλον, τον Μαρκ Ρούμπιο, ως υποψήφιό του για την έδρα αυτή κι έτσι ο Τσάρλυ αποφάσισε να κατέβει φέτος ως ανεξάρτητος υποψήφιος.
Εξήγησε την απόφασή του λέγοντας: «Προσφέρω μια διαφορετική επιλογή στους ψηφοφόρους. Αντί για κομματικά συμφέροντα, ως ανεξάρτητος θα προωθώ τα συμφέροντα του λαού».
Ο Τσάρλι αναγνωρίζει τις δυσκολίες που έχει να παλέψει για να πετύχει τον στόχο του. Την ημέρα που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του είπε: «Ξέρω καλά ότι μετά την ομιλία αυτή δεν θα έχω βοήθεια από κανένα κόμμα. Γι αυτό χρειάζομαι την υποστήριξή σας όσο ποτέ άλλοτε. Πιστεύω σε εσάς. Στηρίζομαι σε εσάς. Αν με στηρίξετε κι εσείς θα είμαι μαζί σας για πάντα».
Γνώρισα τον Τσάρλυ Κριστ στην Φλόριντα, παραμονές των εκλογών του 2006, από τις οποίες αναδείχτηκε στο αξίωμα του κυβερνήτη. Μού μίλησε για τις ρίζες του και την κληρονομιά που πήρε από τον μετανάστη παππού του. Είπε μεταξύ άλλων: «Είμαι εγγονός Έλληνα μετανάστη, του Αδάμ Χριστοδούλου που ήρθε εδώ το 1914 από την Κύπρο. Από τον παππού μου μάθαμε να θυμόμαστε τις ρίζες μας και να κάνουμε πάντοτε το καλό».
Ο πατέρας του Τσάρλι Κριστ είναι παθολόγος, που διατηρεί ακόμα ιατρείο στο St. Petersburg της Φλόριντα. Τον επισκέφθηκα τις ίδιες μέρες στο γραφείο του. Μου μίλησε για τον δικό του πατέρα, που ήρθε στην Αμερική με μια ταμπέλα στο στήθος η οποία έγραφε το όνομα και τα στοιχεία του γιατί δεν μπόραγε ο ίδιος να τα πει προφορικά. Σύμφωνα με τον Τσαρλς Κριστ τον Πρεσβύτερο: «Ο πατέρας μου, ο Αδάμ, ήρθε στην Αμερική όταν ήταν 14-15 χρονών, χωρίς να ξέρει μια λέξη Αγγλικά κι έχοντας στην τσέπη του μόνο ένα Εγγλέζικο νόμισμα των 5 σελινιών. Όταν έφθασε στο Έλις Άϊλαντ της Νέας Υόρκης, έμαθε πως ζητούσαν λούστρο στην Πενσυλβανία. Πήγε εκεί και πήρε την δουλειά αυτή. Αμειβόταν πέντε δολάρια τον μήνα».
Το πόσα χρήματα έβγαζε τότε δεν έχει σήμερα τόσο μεγάλη σημασία όσο το πώς τα έβγαζε, παρατήρησε ο εγγονός του, ο Τσάρλι, που πρόσθεσε: «Μας δίδαξε την σπουδαιότητα της σκληρής δουλειάς και του να είσαι καλός. Ναι, γυάλιζε παπούτσια, αυτό ήταν το επάγγελμά του, αλλά κέρδιζε το ψωμί του έντιμα. Η μόνη κληρονομιά που μας άφησε ήταν να είμαστε πάντοτε έντιμοι».
Η εντιμότητα την οποία διδάχτηκε από τον Αδάμ Χριστοδούλου, τον φτωχό μετανάστη από την Κύπρο, φαίνεται να είναι και ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά κάθε προεκλογικής εκστρατείας του Τσάρλι Κριστ, τόσο όταν πήγαινε για κυβερνήτης όσο και στην τωρινή κούρσα του για την Γερουσία.
Ανάμεσα στις διάφορες προσωπικότητες που έχουν υποστηρίξει την νέα υποψηφιότητά του είναι ο δημοκρατικός Ρόμπερτ Κέννεντυ Τζούνιορ, ανεψιός του αείμνηστου Προέδρου Τζων Κέννεντυ, ο οποίος σε πρόσφατο προεκλογικό συλλαλητήριο δήλωσε: «Είναι ασυνήθιστο για μένα και κάπως οδυνηρό που έρχομαι στην Φλόριντα για να υποστηρίξω κάποιον που δεν ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα. Πιστεύω όμως ότι ο Τσάρλι Κριστ είναι ο καλύτερος υποψήφιοςσε τούτη την αναμέτρηση. Μπορεί να κερδίσει και να συμβάλει στο να αποκατασταθεί η κοινή λογική στη Ουάσιγκτον».
Άλλος θερμός υποστηρικτής της εκστρατείας του Τσάρλι Κριστ για την Γερουσία είναι ο ρεπουμπλικανός κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, Άρνολντ Σουάρτσενεγκερ.
(Τέλος τηλεοπτικού πορτραίτου)
Ο Τσάρλι Κρίστ ήταν η δεύτερη μεγάλη Ελληνοαμερικανική απώλεια στις φετινές εκλογές. Πήρε μόνον 30 τοις εκατό των ψήφων έναντι του 49% που απέσπασε ο αντίπαλός του. Έτσι λοιπόν στην Αμερικανικη γερουσία θα έχουμε του χρόνου έναν μόνον ομογενή, την Ολυμπία Σνόου, της οποίας όμως η θητεία λήγει το 2012.
Πάμε τώρα στην Πολιτεία Μαίρυλαντ όπου ο Γιάννης Σαρμπάνης επιδίωξε επανεκλογή στην Βουλή των Αντιπροσώπων.
(Κείμενο τηλεοπτικού πορτραίτου)
Ο Τζων Σαρμπέηνς, ή Γιάννης Σαρμπάνης κατά το Ελληνικότερο, είναι εγγονός μεταναστών και γιός του Γερουσιαστή Πωλ Σαρμπάνη, που αποσύρθηκε τον Ιανουάριο 2007 ύστερα από επιτυχημένη θητεία 30 και πλέον χρόνων στο Κογκρέσο.
Ο παππούς του, Σπύρος Σαρμπάνης, και η γιαγιά του, Ματίνα Τσιγκούνη ήρθανε από την Λακωνία και άνοιξαν εστιατόριο στην κωμόπολη Σάλσμπουρι της Πολιτείας Μαίρυλαντ.
Ο Γιάννης γεννήθηκε στη Βαλτιμόρη που απέχει περίπου μια ώρα με το αυτοκίνητο από την Ουάσιγκτον και ήταν 4ων χρονών όταν ο πατέρας του μπήκε στην πολιτική. Έτσι από μικρός έμαθε να εκτιμά την συμμετοχή στα κοινά και την ιδιαίτερη σύνδεσή του με τις αρχές του Ελληνισμού.
Σε παλαιότερη συνέντευξη που μου παραχώρησε για την Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής και τα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια που συνεργάζονται μαζί της, ο Γιάννης Σαρμπάνης είπε: «Ο πατέρας μου ήταν περήφανος για τις ρίζες του και μας έκανε κι εμάς περήφανους για τον ίδιο λόγο. Η γιαγιά μου στο Σάλσμπουρι του Μαίρυλαντ με έμαθε να μιλάω λίγα Ελληνικά. Θυμάμαι πόσο μου άρεσαν οι Ελληνικές λιχουδιές που μας έφτιαχνε. Δεν θα την ξεχάσω. Η σύνδεσή μου μαζί της ήτανε μια πολύ σημαντική εμπειρία».
Ο Γιάννης Σαρμπάνης μπήκε στην Βουλή πριν τέσσαρα χρόνια. Την βραδιά των κοινοβουλευτικών εκλογών του 2006, το αρχηγείο του Γιάννη στην Βαλτιμόρη είχε πλημυρίσει από ενθουσιασμό για την πρώτη εκλογική νίκη του. Η κάμερά μας κατέγραψε την σκηνή. Πρώτος μίλησε στο κοινό ο Γερουσιαστής Σαρμπάνης που είπε: «Είμαστε περήφανοι για το επίτευγμα αυτό και ευχαριστούμε όλους όσους δούλεψαν στην εκστρατεία μας». Στα λόγια αυτά ο Γιάννης Σαρμπάνης πρόσθεσε: «Τα τελευταία αποτελέσματα δείχνουν ότι κερδίσαμε τις εκλογές». Ακολούθησαν ενθουσιώδεις επευφημίες και χειροκροτήματα. Οι πανηγυρισμοί κράτησαν ώρες ολόκληρες.
Την ημέρα της ορκωμοσίας του Γιάννη στο Κογκρέσο, ένα παγερό πρωινό του Γενάρη 2007, η μητέρα του, Χριστίνα, που δεν βρίσκεται πια στην ζωή, ήταν διπλά περήφανη, σαν μάνα και σαν σύζυγος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια της: «Είμαι πολύ ευτυχισμένη. Είναι μια υπέροχη μέρα στη ζωή μας. Ο Πωλ αποσύρεται ύστερα από εξαίρετη καριέρα. Πέτυχε πολλά και με έντιμο τρόπο. Ο γιος μου, ο Τζον, που αρχίζει τώρα, είναι σαν τον πατέρα του, έντιμος, ειλικρινής, εργατικός και νοιάζεται για τους ανθρώπους».
Ο Τζων Σαρμπέηνς θέλει να εμφυσήσει στο Κογκρέσο τις αρχές που πήρε από την οικογένειά του. Αυτές οι αρχές είναι και το πρώτο πράγμα που τονίζει το τηλεοπτικό μήνυμα της προεκλογικής εκστρατείας του.
Λέει μεταξύ άλλων το μήνυμά του: «Να είσαι δίκαιος, να σέβεσαι όλους και να μη ξεχνάς τις καταβολές σου. Αυτά έμαθα από τους γονείς μου και τις ίδιες αρχές δίνω στα παιδιά μου».
Ο πατέρας του και πρώην Γερουσιαστής Πωλ Σαρμπάνης είναι αναμφίβολα περήφανος που το οικογενειακό του όνομα διατηρείται στην Αμερικανική πολιτική σκηνή. Όπως μας έλεγε χαριτολογώντας πριν τις εκλογές του 2006: «Καλό θα είναι να μείνει ένας Σαρμπάνης στο Κογκρέσο».
Η βουλευτική έδρα του Γιάννη Σαρμπάνη στην 3η εκλογική περιφέρεια της Μαίρυλαντ, είναι ή ίδια από την οποία ξεκίνησε πολιτική σταδιοδρομία και ο πατέρας του, σε άλλες εποχές. Πατέρας και γιος έχουν και άλλα πολλά κοινά. Πιστεύουνε ότι πρέπει συνεχώς να πλουτίζουμε τις γνώσεις μας και πως σε όποιο τομέα διαλέγουμε να επιδοθούμε πρέπει πάντα να φιλοδοξούμε να γίνουμε οι καλύτεροι σε αυτόν. Λέει ο Γιάννης Σαρμπάνης: «Η εκπαίδευση δίνει στα παιδιά μας τα εφόδια της επιτυχίας και της μεγαλουργίας. Χάρις στην εκπαίδευση 2 γενιές της οικογένειάς μου έζησαν το Αμερικανικό όνειρο. Οι Έλληνες είναι επιχειρηματικά μυαλά, δημιουργικοί κι εργατικοί. Είναι καινοτόμοι σε κάθε τομέα επίδοσης. Στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο οι ομογενείς ξεχωρίζουν για τον δυναμισμό τους. Χάρις στην επιχειρηματικότητα και την ευφυΐα τους πετυχαίνουνε όπου πάνε».
Από τότε που ήταν παιδί μέχρι σήμερα, ο Τζων Σαρμπάνης συνεχίζει να εκκλησιάζεται στον ελληνορθόδοξο ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Βαλτιμόρη και είναι υποστηρικτής πολλών ελληνοαμερικανικών οργανώσεων τις οποίες και παρακινεί να αναπτύσσουν προγράμματα για την προσέγγιση των νέων.
Ένας από τους κύριους στόχους του Γιάννη Σαρμπάνη είναι να μεταβιβαστεί στις νέες γενιές Ελληνοαμερικανών η υπερηφάνεια που έχουν για την εθνική κληρονομιά τους οι ομογενείς της γενιάς του πατέρα του και της δικής του.
(Τέλος τηλεοπτικού πορτραίτου)
Ο Γιάννης Σαρμπάνης επανεκλέχτηκε άνετα κερδίζοντας το 60% των ψήφων. Αυτή ήτανε η 2η πιο μεγάλη επιτυχία της ομογένειας στις φετινές εκλογές.
(Δείτε την συνέχεια του ρεπορτάζ στο «Υποψήφιοι που τίμησαν την ομογένεια – Μέρος 3ο »)
