Ο Βουλευτής Άρης Σπηλιωτόπουλος, από την Β΄ Εκλογική Περιφέρεια της Αθήνας, βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Ουάσιγκτον για συμμετοχή στην κοινοβουλευτική συνέλευση του ΝΑΤΟ και για επαφές γύρω από ένα ευρύ φάσμα θεμάτων. Μίλησα μαζί του σε κάποιο διάλειμμα για τις επαφές του αυτές. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στις νέες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ατλαντική Συμμαχία, στον ρόλο της Ουάσιγκτον ως παράγοντα υποστήριξης των προσπαθειών για την οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας και στους τρόπους με τους οποίους οι ομογενείς της διασποράς συμβάλουν ώστε η Ελλάδα να μπορέσει ορθοποδήσει οικονομικά το συντομότερο δυνατόν.
Συνέντευξη-Μέρος Πρώτο (ηχητικό)
Συνέντευξη-Μέρος Δεύτερο (ηχητικό)
Ο κύριος Σπηλιωτόπουλος, αφού ευχαρίστησε την Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής «για την πρόσκληση και
κυρίως για την δυνατότητα που μου δίνετε μέσω εσάς να απευθυνθώ σε πολλούς και καλούς φίλους της Ελλάδος», ανάπτυξε τους σκοπούς της επίσκεψής του στην Ουάσιγκτον λέγοντας:
«Η παρουσία μου εδώ έχει να κάνει με το γεγονός ότι μετά από τη Σύνοδο της Λισσαβόνας, το ΝΑΤΟ και κυρίως όσοι, ως κοινοβουλευτικά μέλη, είμαστε στην Ατλαντική Συμμαχία, αισθανόμαστε ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο και κυρίως τη στρατηγική του ΝΑΤΟ για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της νέας εποχής. Προκλήσεις οι οποίες κυρίως έχουν να κάνουν με την ασφάλεια και την ειρήνη αλλά όχι όμως με τις απειλές του παρελθόντος. Δηλαδή, αν μέχρι πρότινος το ΝΑΤΟ ήταν καθαρά ένας αμυντικός μηχανισμός, που πλήρωναν οι φορολογούμενοι προκειμένου με αυτόν τον τρόπο να έχουν την όσο το δυνατό μεγαλύτερη αμυντική ασφάλεια, σήμερα το ΝΑΤΟ είναι ένας μηχανισμός ο οποίος μπορεί να εξασφαλίζει κυρίως την ειρήνη αλλά σε συνθήκες που έχουν αλλάξει.
Τώρα δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε την απειλή από την Σοβιετική Ένωση, έχουμε όμως να αντιμετωπίσουμε την απειλή από την τρομοκρατία. Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις, οι οποίες προέρχονται από σύγχρονα φαινόμενα όπως η φτώχεια, η εξαθλίωση, το γεγονός ότι πολλές φορές, σε πολλές υποανάπτυκτες χώρες, δεν μπορεί να γίνει ή δεν επιτρέπουν αντάρτικες ομάδες την διακίνηση τροφίμων, με αποτέλεσμα ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού να φτάνει στα όρια της εξαθλίωσης. Έχουμε ακόμα παιδιά, δεκάδες χιλιάδες παιδιά, να πεθαίνουν από την πείνα και την δυστυχία. Έχει να κάνει επίσης με το γεγονός ότι μέχρι και σήμερα υπάρχουν χώρες οι οποίες, δυστυχώς, φλερτάρουν με τα πυρηνικά, άρα όσο και αν το ΝΑΤΟ επαναπροσδιορίζει την αποστολή του και κυρίως με ειρηνικά μέσα προσπαθεί να βοηθήσει και να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις εν τούτοις θα πρέπει να προσφέρει και ασφάλεια με μια νέα αντιπυραυλική ζώνη.
Στο επίκεντρο βρίσκεται η σχέση μεταξύ της Ευρώπης και των ΗΠΑ, διότι είναι γνωστό ότι οι ΗΠΑ αυτή την στιγμή περνούν και αυτές μέσα από μια διαδικασία οικονομικής ύφεσης. Μέσα από αυτή την διαδικασία έχουν κάνει πολλά ανοίγματα, κυρίως στη Μόσχα και στην Κίνα. Μέσα από αυτά τα καινούργια ανοίγματα δεν πρέπει να ξεχνάνε οι ΗΠΑ ότι η Ευρώπη αποτελεί τον παραδοσιακό σύμμαχό τους. Η Ευρώπη είναι ένα σύστημα πολλών κρατών, ένα σύστημα το οποίο μοιράζεται τις ίδιες αξίες, τον ίδιο αξιακό κώδικα και τις ίδιες αρετές με τις ΗΠΑ. Αυτοί οι στενοί δεσμοί που υπάρχουν, όσο ενισχύονται τόσο περισσότερο και οι ΗΠΑ θα έχουν ένα σύστημα πολλών χωρών, συμμάχους με τους οποίους ανά πάσα στιγμή θα μπορούν να αντιμετωπίσουν από κοινού τις απειλές και τις σύγχρονες προκλήσεις.
Έτσι λοιπόν η παρουσία μας ήταν στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του ΝΑΤΟ να εξετάσουμε όλα αυτά τα ενδεχόμενα και κυρίως να σφυρηλατήσουμε σχέσεις ακόμα μεγαλύτερης συνεργασίας μεταξύ της Ενωμένης Ευρώπης και των ΗΠΑ. Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι στα πλαίσια αυτά δεν έγιναν και διμερές επαφές, δεν είχαμε την ευκαιρία να πούμε και να προωθήσουμε τις ελληνικές θέσεις, να ζητήσουμε την βοήθεια φίλων και γνωστών προκειμένου η Ελλάδα να σταθεί και πάλι στα πόδια της και όσο το δυνατόν πιο σύντομα.
Η Ουάσινγκτον αυτή την στιγμή, εκτός από τον παράγοντα της παραδοσιακής συμμαχίας που έχει με την Αθήνα και με την Ελλάδα αντίστοιχα, φιλοξενεί το ΔΝΤ. Ξέρετε τα προβλήματα που δυστυχώς η χώρα μας σήμερα αντιμετωπίζει. Βρισκόμαστε σε συνεργασία στενή με το ΔΝΤ. Άρα η Ουάσινγκτον αποκτά εκτός από τον παραδοσιακό στρατηγικό ρόλο της έναν ακόμα μεγαλύτερο ρόλο, τον δίαυλο για την οικονομική ανάπτυξη, για την οικονομική αν θέλετε ανάρρωση της χώρας μας μετά από αυτή την παρατεταμένη οικονομική περιπέτεια η οποία την μαστίζει».
Στην συνέχεια της συζήτησής μας ο κύριος Σπηλιωτόπουλος αναφέρθηκε στα αίτια της κρίσης, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Αμερικανική οικονομία. Είπε μεταξύ άλλων:
«Κοιτάξτε να δείτε, τόσο στο ΔΝΤ όσο και όλοι οι παράγοντες αντιλαμβάνονται πια ότι το πρόβλημα δεν είναι καθαρά ελληνικό όπως κάποτε, πριν μερικούς μήνες κάποιοι επιχείρησαν να προβάλλουν και να πείσουν ότι έχει να κάνει με την Ελλάδα και με την αλόγιστη, κακή αν θέλετε, διαχείριση που έκανε η Ελλάδα στα οικονομικά της. Αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ δεν λέω ότι δεν υπήρξαν λάθη. Βεβαίως και υπήρξαν λάθη από την πλευρά της διαχείρισης των τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων και από την πλευρά, αν θέλετε, των προτεραιοτήτων που το ελληνικό κράτος είχε.
Όμως σήμερα, μετά την Ιρλανδία και μετά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Πορτογαλία, όλο περισσότερο φίλοι και εχθροί της χώρας μας αντιλαμβάνονται και συνειδητοποιούν ότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, το πρόβλημα αφορά το μεσογειακό νότο, αφορά την νότια Ευρώπη και επιτρέψτε μου να πω ότι δεν θα μείνει εκεί, διότι η οικονομική κρίση αυτή την στιγμή χτυπάει την πόρτα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Εάν λοιπόν αυτή την στιγμή η Ευρώπη αντιμετωπίζει ένα ντόμινο οικονομικών προβλημάτων είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ έχουν κάθε λόγο να στηρίξουν την προσπάθεια της Ευρώπης να σταθεί στα πόδια της οικονομικά, να στηρίξουν τις προσπάθειες του Ευρώ να σταθεί στα πόδια του, να στηρίξουν την Ευρωπαϊκή οικονομική και νομισματική Ένωση, γιατί έτσι εξασφαλίζουν μια απίστευτη συμμαχία πολλών και δυνατών ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών.
Άρα είναι προς όφελος και του ΔΝΤ και των ΗΠΑ και της ίδιας της εξωτερικής τους πολιτικής να καταλάβουν ότι το πρόβλημα της Ευρώπης είναι πρόβλημα παγκόσμιο. Μην ξεχνάτε ότι και οι ΗΠΑ αυτή την στιγμή επίσης προσπαθούν να αντιμετωπίσουν μια παρατεταμένη ύφεση, άλλης μορφής. Μην ξεχνάτε ότι τον Μάρτη που θα μας έρθει οι ΗΠΑ θα κληθούν να αντιμετωπίσουν κρίσιμα διλλήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον, δηλαδή πιο θα είναι το ύψος του χρέους και του ελλείμματος που μπορεί να έχει ο προϋπολογισμός στις ΗΠΑ, μέχρι που φθάνει η οροφή του χρέους, αν έχει αγγίξει το χρέος την οροφή, αν πρέπει να προχωρήσουν σε αυτή την οικονομική πολιτική ή να την επαναπροσδιορίσουν.
Είναι ζητήματα που πράγματι θα ανακύψουν στο επόμενο διάστημα, ζητήματα που και εμάς δεν μας αφήνουν αδιάφορους γιατί όταν λέμε ότι σαν Ευρώπη έχουμε οικονομικά προβλήματα, αύριο με τα ίδια προβλήματα δεν θα θέλαμε να δούμε τις ΗΠΑ να μπαίνουν σε μια ακόμα μεγαλύτερη, βαθύτερη ύφεση, διότι, όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό αφορά την παγκόσμια οικονομία. Βεβαίως εμείς είμαστε φίλοι με τις ΗΠΑ. Οι προκλήσεις μπροστά μας από την Ασία ή από άλλες αναπτυσσόμενες χώρες είναι και κοινές και πολλές και έντονες. Είναι ζητήματα λοιπόν που μας αναγκάζουν να είμαστε σε διαρκή και αμφίδρομη επικοινωνία και συνεργασία».
Με αφορμή ένα σχόλιο που περιλαμβάνεται στο τελευταίο τεύχος του ενημερωτικού περιοδικού της Νέας Δημοκρατίας, ότι κοινωνίες δίχως αξίες είναι άδεια πουκάμισα, επισημάναμε στον συνομιλητή μας πως η ομογένεια στις ΗΠΑ πιστεύει γενικά ότι τα περισσότερα μέλη της ελληνικής κοινωνίας έχουν γερές αξίες και πως εκείνο που κυρίως τους λείπει, λόγω των συνθηκών που επικρατούν, είναι η βεβαιότητα ότι θα ξεπεράσουν την οικονομική κρίση και θα προσφέρουν στα παιδιά τους ένα καλύτερο αύριο. Στο σημείο αυτό ρώτησα τον βουλευτή κ. Σπηλιωτόπουλο σε τι θα μπορούσαν να συμφωνήσουν όλες οι παρατάξεις του πολιτικού φάσματος της Ελλάδας για να τονωθεί το ηθικό του μέσου έλληνα, ο οποίος ίσως χρειαστεί να περάσει φέτος τα πιο λιτά Χριστούγεννα της μεταπολεμικής ιστορίας του. Η απάντηση που μας έδωσε ήταν ειλικρινής και ελπιδοφόρος. Να τα λόγια του.
«Προφανώς τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα γιατί αυτές τις γιορτές πράγματι υπάρχει μια εθνική μελαγχολία. Μέσα όμως από την μελαγχολία έχουμε χρέος να κάνουμε δύο πράγματα. Πρώτον την εθνική περισυλλογή, για να δούμε ποια είναι τα λάθη του παρελθόντος που μας οδήγησαν στην κατάσταση που είμαστε σήμερα. Επιτρέψτε μου εδώ να πω ότι τα λάθη του παρελθόντος, και είναι πολλά τα λάθη, εν πάση περιπτώσει συνοψίζονται σε έναν κοινό παρονομαστή: ότι πολλές φορές μετατοπίζαμε την αντιμετώπιση των προβλημάτων στις επόμενες γενιές, ότι κάθε γενιά ζούσε με δανεικά και τα δανεικά τα μετατόπιζε στην επόμενη γενιά και ότι κάποια στιγμή ήρθε η ώρα της πληρωμής. Τώρα φτάσαμε στην ώρα της πληρωμής, στην ώρα που πράγματι πρέπει να δώσουμε τα χρέη του παρελθόντος. Αυτό είναι το ένα.
Δεύτερον, πρέπει, με περισυλλογή όμως, να δούμε πως άμεσα μπορούμε να ξεφύγουμε, και όντως μπορούμε να ξεφύγουμε, από αυτήν την κατάσταση και να ξαναμπούμε στο δρόμο της ανάπτυξης. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από την μια ημέρα στην άλλη. Δεν μπορεί να γίνει χωρίς κόπους και θυσίες. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να δώσουμε όραμα και ελπίδα. Δεν σημαίνει ότι θα μιλάμε μόνο για θυσίες και χωρίς να δίνουμε στόχους και χρονοδιαγράμματα στον ελληνικό λαό. Πρέπει να πούμε θα θυσιάσουμε τον τρόπο με τον οποίο ζούσαμε τα τελευταία χρόνια για ένα επόμενο διάστημα, να προσδιορίσουμε πόσο θα είναι αυτό το διάστημα ένα, δύο, τρία, πέντε χρόνια και μετά να πούμε και να εγγυηθούμε ότι η χώρα μας, αφού αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις, θα ξαναμπεί δυναμικά στην τροχιά των αναπτυσσόμενων ευρωπαϊκών χωρών. Είναι στο χέρι μας. Η αίσθηση η δική μου είναι ότι όλες και όλοι μαζί αυτό μπορούμε να το πετύχουμε.
Η Ελλάδα στα δύσκολα όταν είναι ενωμένη πάντοτε κερδίζει τα στοιχήματα. Μπορούμε και αυτό το στοίχημα να το κερδίσουμε αλλά χρειάζεται σύμπνοια, χρειάζεται ομοψυχία, χρειάζεται εμπιστοσύνη στις ηγεσίες και οι ηγεσίες να εμπιστευτούν τις δυνάμεις του ελληνικού λαού και κυρίως χρειάζεται αξιακός κώδικας. Χωρίς αξίες και ιδανικά κανένα στοίχημα δεν είναι εφικτό.
Και το λέω αυτό γιατί αν σήμερα η Ευρώπη ταλανίζεται από την οικονομικά κρίση, ταλανίζεται γιατί πίστεψε ότι όλα τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με οικονομικούς όρους. Όμως ότι και να κάνεις σε οικονομικό επίπεδο εάν δεν προϋπάρχει πολιτική ένωση, αν δεν υπάρχει αξιακός κώδικας, εάν δεν υπάρχει ένας κώδικας βάση του οποίου θα έχουμε πολιτικές συμπεριφορές, τότε δεν μπορούμε να πετύχουμε. Αν σήμερα η Ευρώπη κλυδωνίζεται, κλυδωνίζεται γιατί δεν είχε την τόλμη να προχωρήσει πρώτα σε πολιτική ένωση και μετά σε οικονομική. Αυτό λοιπόν το λάθος δεν πρέπει να κάνουμε και εμείς ως χώρα. Δεν πρέπει να μιλήσουμε με οικονομίστικους όρους, αλλά πρέπει να δούμε ότι πίσω από τους αριθμούς κρύβονται άνθρωποι. Τους ανθρώπους αυτούς πρέπει να εμπιστευτούμε, τις δυνάμεις του Έλληνα πρέπει να αγκαλιάσουμε, να ενώσουμε, να πολλαπλασιάσουμε και να προσθέσουμε την ομοψυχία και την δύναμη του ελληνικού λαού για να έχουμε, κατά αυτόν τον τρόπο, το καλύτερο αποτέλεσμα.
Εάν κινητροδοτήσουμε τον Έλληνα εγώ είμαι απόλυτα βέβαιος ότι μπορούμε να πετύχουμε. Και όταν λέω ο Έλληνας δεν εννοώ μόνον αυτόν που κατοικεί στην Ελλάδα, τον Ελλαδίτη. Ο Έλληνας είναι και αυτός που κρατάει τη σημαία, τις αρχαίες αξίες, τα ιδανικά της Ελλάδος σε όλο τον κόσμο. Είναι δηλαδή πάνω και πέρα από όλα αυτά ο Ελληνισμός. Ο Ελληνισμός που μπορεί να βοηθήσει με τον τρόπο του, ο Ελληνισμός που μπορεί να εμπνεύσει, να κινητοποιήσει ξένες ηγεσίες, να κάνει λόμπινγκ και να μπορέσει κατά αυτόν τον τρόπο να στρέψει την διεθνή κοινή γνώμη στην Ελλάδα και να βοηθήσει την Ελλάδα άμεσα και αποτελεσματικά να ξεπεράσει τα προβλήματα της».
Αποσπάσματα από την συνέντευξη που παραχώρησε ο Άρης Σπηλιοτόπουλος στον Γιώργο Μπίστη μετέδωσε η Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής και μέσω δορυφορικής σύνδεσης συνεργαζόμενοι μαζί της ραδιοφωνικοί σταθμοί εντός και εκτός της Ελλάδας, στις εκπομπές της των 5:30 και 6:30 το απόγευμα της Τετάρτης 8 Δεκεμβρίου 2010. Οι δύο εκπομπές επαναλήφθηκαν στις 7:30 και 10:30 το βράδυ της ίδιας μέρας. Τα λινκς για πρόσβαση στα ηχητικά των δύο εκπομπών παρατίθενται στην αρχή του κειμένου αυτού.