Οι υποχρεωτικές περικοπές δαπανών στο ομοσπονδιακό δημόσιο των ΗΠΑ, γνωστές ως «sequestration», έχουν επιπτώσεις πέραν των κρατικών προγραμμάτων στο εσωτερικό της χώρας. Οι περικοπές, ύψους 85 δισεκατομμυρίων δολαρίων, θα επηρεάσουν την συμμετοχή των ΗΠΑ σε προγράμματα διεθνούς βοήθειας και ανάπτυξης. Ωστόσο παρά την σκληρή ρητορική και τις προκλήσεις, αρκετοί αναλυτές αισθάνονται αισιόδοξοι για την συνέχιση των προγραμμάτων.
Όπως και άλλες ομοσπονδιακές υπηρεσίες, η αμερικανική υπηρεσία διεθνούς ανάπτυξης (USAID) θα πρέπει να μειώσει τις δαπάνες της στο πλαίσιο των περικοπών. Η υπηρεσία θα πρέπει να περικόψει ένα 4% του προϋπολογισμού της με αποτέλεσμα να μειωθούν τα χρήματα που στέλνονται σε διεθνή προγράμματα, ωστόσο πολλά απ’ αυτά τα προγράμματα δεν θα επηρεαστούν άμεσα, καθώς ο προϋπολογισμός που κατατίθεται κάθε φορά έχει ορίζοντα διετίας.
Αν και το ποσοστό των χρημάτων που θα περικοπούν είναι σχετικά μικρό, η υγεία και η καθημερινότητα πολλών ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο θα επηρεαστεί, αναφέρει ο αναλυτής του Ινστιτούτου Brookings, Τζορτζ Ίνγκραμ.
«Ο τομέας που θα επηρεαστεί περισσότερο είναι η υγεία» τονίζει ο Ίνγκραμ, «γιατί σε τέτοια προγράμματα πάει το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων. Οι περικοπές στον τομέα αυτό θα είναι περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια, που είναι αρκετά χρήματα. Ο δεύτερος τομέας είναι προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας, όπου εκεί οι περικοπές θα είναι περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια. Και οι δύο αυτές περιπτώσεις είναι σημαντικό πλήγμα καθώς μιλάμε για καταστάσεις ζωής ή θανάτου».
Ο Ρατζ Κουμάρ, είναι Πρόεδρος της οργάνωσης Ντεβέξ, η οποία πραγματοποιεί έρευνες και συγκεντρώνει πληροφορίες για προγράμματα διεθνούς βοήθειας. Πιστεύει, πως οι ασθενείς με AIDS είναι αυτοί που θα υποφέρουν περισσότερο. «Ζούμε σε έναν κόσμο», επεσήμανε ο Κουμάρ «όπου 30 εκατομμύρια άτομα είναι φορείς του ιού του AIDS και πολλοί απ’ αυτούς εξαρτώνται από την χορήγηση αμερικανικής βοήθειας».
Ενώ πολλοί αμερικανοί επικρίνουν την παροχή εξωτερικής βοήθειας, η κοινή γνώμη στηρίζει τους στόχους που επιτυγχάνονται.
«Οι αμερικανοί είναι ένθερμοι υποστηρικτές προσπαθειών παροχής βοήθειας σε υγειονομικά προγράμματα» λέει ο Ίνγκραμ, «εκπαιδευτικά προγράμματα, προγράμματα στήριξης μικρών επιχειρήσεων, προώθησης της δημοκρατίας και οικονομικής ανάπτυξης άλλων χωρών. Από την μία δεν τους αρέσει η χορήγηση εξωτερικής βοήθειας, από την άλλη όμως υποστηρίζουν τα επιτεύγματα της».
Καταλήγοντας ο Κουμάρ επισημαίνεται ότι «οι άνθρωποι που είναι ένθερμοι υποστηρικτές θεμάτων εθνικής ασφάλειας, και παραδοσιακά είναι οι συντηρητικοί, οι ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι, υποστηρίζουν την χορήγηση εξωτερικής βοήθειας γιατί την βλέπουν ως θέμα εθνικής ασφάλειας».
Παρά το γεγονός ότι η χορήγηση εξωτερικής βοήθειας είναι από τα βασικά θέματα διαφωνίας στις πολιτικές συζητήσεις, στην πραγματικότητα σε ποσοστό δεν αντιστοιχεί ούτε στο 1% του αμερικανικού προϋπολογισμού.
Όπως και άλλες ομοσπονδιακές υπηρεσίες, η αμερικανική υπηρεσία διεθνούς ανάπτυξης (USAID) θα πρέπει να μειώσει τις δαπάνες της στο πλαίσιο των περικοπών. Η υπηρεσία θα πρέπει να περικόψει ένα 4% του προϋπολογισμού της με αποτέλεσμα να μειωθούν τα χρήματα που στέλνονται σε διεθνή προγράμματα, ωστόσο πολλά απ’ αυτά τα προγράμματα δεν θα επηρεαστούν άμεσα, καθώς ο προϋπολογισμός που κατατίθεται κάθε φορά έχει ορίζοντα διετίας.
Αν και το ποσοστό των χρημάτων που θα περικοπούν είναι σχετικά μικρό, η υγεία και η καθημερινότητα πολλών ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο θα επηρεαστεί, αναφέρει ο αναλυτής του Ινστιτούτου Brookings, Τζορτζ Ίνγκραμ.
«Ο τομέας που θα επηρεαστεί περισσότερο είναι η υγεία» τονίζει ο Ίνγκραμ, «γιατί σε τέτοια προγράμματα πάει το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων. Οι περικοπές στον τομέα αυτό θα είναι περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια, που είναι αρκετά χρήματα. Ο δεύτερος τομέας είναι προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας, όπου εκεί οι περικοπές θα είναι περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια. Και οι δύο αυτές περιπτώσεις είναι σημαντικό πλήγμα καθώς μιλάμε για καταστάσεις ζωής ή θανάτου».
Ο Ρατζ Κουμάρ, είναι Πρόεδρος της οργάνωσης Ντεβέξ, η οποία πραγματοποιεί έρευνες και συγκεντρώνει πληροφορίες για προγράμματα διεθνούς βοήθειας. Πιστεύει, πως οι ασθενείς με AIDS είναι αυτοί που θα υποφέρουν περισσότερο. «Ζούμε σε έναν κόσμο», επεσήμανε ο Κουμάρ «όπου 30 εκατομμύρια άτομα είναι φορείς του ιού του AIDS και πολλοί απ’ αυτούς εξαρτώνται από την χορήγηση αμερικανικής βοήθειας».
Ενώ πολλοί αμερικανοί επικρίνουν την παροχή εξωτερικής βοήθειας, η κοινή γνώμη στηρίζει τους στόχους που επιτυγχάνονται.
«Οι αμερικανοί είναι ένθερμοι υποστηρικτές προσπαθειών παροχής βοήθειας σε υγειονομικά προγράμματα» λέει ο Ίνγκραμ, «εκπαιδευτικά προγράμματα, προγράμματα στήριξης μικρών επιχειρήσεων, προώθησης της δημοκρατίας και οικονομικής ανάπτυξης άλλων χωρών. Από την μία δεν τους αρέσει η χορήγηση εξωτερικής βοήθειας, από την άλλη όμως υποστηρίζουν τα επιτεύγματα της».
Καταλήγοντας ο Κουμάρ επισημαίνεται ότι «οι άνθρωποι που είναι ένθερμοι υποστηρικτές θεμάτων εθνικής ασφάλειας, και παραδοσιακά είναι οι συντηρητικοί, οι ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι, υποστηρίζουν την χορήγηση εξωτερικής βοήθειας γιατί την βλέπουν ως θέμα εθνικής ασφάλειας».
Παρά το γεγονός ότι η χορήγηση εξωτερικής βοήθειας είναι από τα βασικά θέματα διαφωνίας στις πολιτικές συζητήσεις, στην πραγματικότητα σε ποσοστό δεν αντιστοιχεί ούτε στο 1% του αμερικανικού προϋπολογισμού.