Μία νέα πηγή ηλεκτρικής ενέργειας κατάφεραν να αξιοποιήσουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια, χρησιμοποιώντας τη διαδικασία φωτοσύνθεσης των φυτών, για να παγιδεύσουν τα ηλεκτρόνια.
Οι ερευνητές κατάφεραν να αντιγράψουν τον τρόπο με τον οποίο τα φυτά χρησιμοποιούν την ηλιακή ενέργεια για να διαχωρίσουν τα μόρια του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο σε διαφορετικό χρόνο και σε διαφορετικές τοποθεσίες.
Με την ανακάλυψη της ομάδας του καθηγητή Ραμαράζα Ραμαζάμι, ανοίγει ο δρόμος για την παραγωγή υδρογόνου σε αέρια μορφή, η καύση του οποίου δεν παράγει εκπομπές βλαβερών αερίων όπως συμβαίνει με τα ορυκτά καύσιμα, αποτελώντας έτσι μια φθηνή, αξιόπιστη και πάνω απ’ όλα καθαρή πηγή ενέργειας.
Κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης, τα ηλεκτρόνια που απελευθερώθηκαν από τα μόρια του νερού χρησιμοποιούνται για την παραγωγή σακχάρων προκειμένου να «τραφεί» το φυτό, ταυτόχρονα, τα «θυλακοειδή», οι ειδικές δομές που βρίσκονται στα φυτικά κύτταρα αποθηκεύουν την ενέργεια από τον ήλιο.
Οι επιστήμονες ήταν σε θέση να αλλάξουν τις πρωτεΐνες που βρίσκονται μέσα στα θυλακοειδή και να διακόψουν τη ροή ηλεκτρονίων, χρησιμοποιώντας το φυτό ως έναν ηλεκτρικό αγωγό, γεγονός που τους έδινε τη δυνατότητα να πάρουν τα ηλεκτρόνια από το φυτό και να τα μεταφέρουν στο εργαστήριο χρησιμοποιώντας ειδικό καλώδιο.
Σύμφωνα με τον Ραμαζάμι, κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, η ενέργεια που δημιουργήθηκε ήταν διπλάσια από αυτή που παράγουν τα τεχνητά κυκλώματα. «Αν και χρειάζεται περισσότερη μελέτη ώστε η συγκεκριμένη τεχνολογία να είναι σε θέση να κυκλοφορήσει στην αγορά, οι μελέτες θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη λειτουργία των ηλιακών συλλεκτών, και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών».
Οι ερευνητές κατάφεραν να αντιγράψουν τον τρόπο με τον οποίο τα φυτά χρησιμοποιούν την ηλιακή ενέργεια για να διαχωρίσουν τα μόρια του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο σε διαφορετικό χρόνο και σε διαφορετικές τοποθεσίες.
Με την ανακάλυψη της ομάδας του καθηγητή Ραμαράζα Ραμαζάμι, ανοίγει ο δρόμος για την παραγωγή υδρογόνου σε αέρια μορφή, η καύση του οποίου δεν παράγει εκπομπές βλαβερών αερίων όπως συμβαίνει με τα ορυκτά καύσιμα, αποτελώντας έτσι μια φθηνή, αξιόπιστη και πάνω απ’ όλα καθαρή πηγή ενέργειας.
Κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης, τα ηλεκτρόνια που απελευθερώθηκαν από τα μόρια του νερού χρησιμοποιούνται για την παραγωγή σακχάρων προκειμένου να «τραφεί» το φυτό, ταυτόχρονα, τα «θυλακοειδή», οι ειδικές δομές που βρίσκονται στα φυτικά κύτταρα αποθηκεύουν την ενέργεια από τον ήλιο.
Οι επιστήμονες ήταν σε θέση να αλλάξουν τις πρωτεΐνες που βρίσκονται μέσα στα θυλακοειδή και να διακόψουν τη ροή ηλεκτρονίων, χρησιμοποιώντας το φυτό ως έναν ηλεκτρικό αγωγό, γεγονός που τους έδινε τη δυνατότητα να πάρουν τα ηλεκτρόνια από το φυτό και να τα μεταφέρουν στο εργαστήριο χρησιμοποιώντας ειδικό καλώδιο.
Σύμφωνα με τον Ραμαζάμι, κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, η ενέργεια που δημιουργήθηκε ήταν διπλάσια από αυτή που παράγουν τα τεχνητά κυκλώματα. «Αν και χρειάζεται περισσότερη μελέτη ώστε η συγκεκριμένη τεχνολογία να είναι σε θέση να κυκλοφορήσει στην αγορά, οι μελέτες θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη λειτουργία των ηλιακών συλλεκτών, και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών».