Καθώς η Ελλάδα αποχαιρετά ένα από τα πιο αξιόλογα παιδιά της, αμερικανικά μέσα ενημέρωση τιμούν και αυτά την μνήμη του Θεόδωρου Αγγελόπουλου με αφιερώματα στο έργο του. Χαρακτηριστικά αποσπάσματα συνοψίζονται στο ακόλουθο σημείωμα του Γιώργου Μπίστη.
Η διεθνούς κυκλοφορίας εφημερίδα της Νέας Υόρκης, Νιού Γιόρκ Τάϊμς, λέει πως ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος είχε εισαγάγει στην 7η τέχνη ένα ιδιότυπο κινηματογραφικό πρότυπο, που ναι μεν μερικές φορές δίχασε τους κριτικούς, αλλά από την άλλη τον ανέδειξε ως έναν των πιο εξεχόντων σκηνοθετών στο δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνα. Η Νιού Γιόρκ Τάϊμς προσθέτει πως πολλοί κριτικοί και ακαδημαϊκοί ειδικοί του κλάδου στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, θαύμαζαν τον Αγγελόπουλο του οποίου τα έργα κατέταξαν σε αντίστοιχο ποιοτικό επίπεδο με εκείνα των μεγάλων κινηματογραφιστών της εποχής του, όπως του Μικελάντζελο Αντονιόνι και του Ακίρα Κουροσάουα.
Αν και το στυλ του Αγγελόπουλου του άνοιξε τον δρόμο για το καλλιτεχνικό πάνθεο εν τούτοις δεν είχε ανάλογο αντίκτυπο στο ευρύτερο κινηματογραφόφιλο κοινό της Αμερικής και μια εξήγηση γι αυτό, κατά την Νιού Γιόρκ Τάϊμς, είναι ότι το πρότυπό του αποτελούσε έντονη αντίθεση στις παραγωγές των μεγάλων στούντιο του Χόλλυγουντ. Πάντως στα έργα του επιφυλάσσονταν πάντα θερμή υποδοχή από τους φίλους του ποιοτικού σινεμά στην Αμερική. Η εφημερίδα λέει πως τα έργα του Αγγελόπουλου ήταν ονειροπόλα, συναισθηματικά και αινιγματικά, οι πλοκές των οποίων εκτυλίσσονταν με φόντο την ιστορία της Ελλάδας σε οδυνηρές περιόδους του 20ου αιώνα, από την εποχή της ναζιστικής κατοχής στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τον εμφύλιο σπαραγμό στα τέλη της δεκαετίας 1940.
Στην μνήμη του Αγγελόπουλου παρατέθηκε κι ένα απόσπασμα από μια αποκαλυπτική συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο ίδιος στην Λος Άντζελες Τάϊμς, το 1999. Σε ελεύθερη μετάφραση είχε πει τότε ο μεγάλος έλληνας σκηνοθέτης: Αναλογίζομαι ότι θα μπορούσα να είχα κάνει καριέρα οπουδήποτε στον κόσμο αλλά διάλεξα την Ελλάδα για να μιλάω την γλώσσα των προγόνων μου. Η Ελλάδα είναι για μένα κάτι πολύ περισσότερο από γεωγραφική τοποθεσία. Είναι ένα πνεύμα, μια κουλτούρα και όταν δυσανασχετώ στο αντίκρισμα σύγχρονων φαινομένων στην Ελλάδα, όπως η απώλεια της πνευματικότητας και της γενναιοδωρίας, αναζητώ ανακούφιση ανατρέχοντας στην κληρονομιά που άφησαν οι πρόγονοί μας πριν από πολλά, πολλά χρόνια».
Η έγκυρη εφημερίδα Ουάσιγκτον Τάϊμς της Αμερικανικής πρωτεύουσας αλλά και άλλες εφημερίδες σε διάφορα μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών δημοσίευσαν ανταπόκριση του μεγάλου αμερικανικού ειδησεογραφικού πρακτορείου Ασόσιεϊτεντ Πρες που εξιστορεί το τραγικό τροχαίο δυστύχημα που στοίχισε την ζωή του 76χρονου αριστοτέχνη του σινεμά, το αστέρι του οποίου μεσουράνησε στο διεθνές κινηματογραφικό στερέωμα για πάνω από 40 χρόνια. Επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι οι αργόρυθμες ταινίες του Αγγελόπουλου ήταν συχνά λυπητερές γιατί πραγματεύονταν θέματα της πολυτάραχης σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, όπως πόλεμος, εξορία, μετανάστευση και πολιτική διαίρεση. Υπενθυμίζεται ότι η νέα ταινία την οποία γύριζε ο Αγγελόπουλος, όταν σημειώθηκε το μοιραίο ατύχημα, περιστρέφονταν γύρω από οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί έλληνες πολίτες στην σημερινή εποχή που η χώρα απειλείται από μια σοβαρή κρίση χρέους. Τον απασχολούσε αφάνταστα το θέμα αυτό, όπως φάνηκε και από μια πρόσφατη συνέντευξή του σε κανάλι της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης, απόσπασμα της οποίας και περικλείεται στο σχετικό άρθρο του αμερικανικού ειδησεογραφικού πρακτορείου. Στην συνέντευξη αυτή ο Αγγελόπουλος φέρεται να είχε πει: «Πρόκειται για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό. Πρέπει όλοι, στην δεξιά και την αριστερή παράταξη, να εξετάσουμε τι χρειάζεται να κάνουμε. Σας εκλιπαρώ γιατί με ανησυχεί πολύ το τι θα φέρει το αύριο».
Το διεθνούς προβολής αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι Σι-Εν-Εν, σε ξεχωριστό αφιέρωμα λέει πως ο Αγγελόπουλος συνεργάστηκε με πολλά λαμπερά αστέρια του παγκόσμιου κινηματογραφικού στερεώματος, όπως οι ηθοποιοί Χάρβεϊ Κεϊτέλ, Μαρσέλο Μαστρογιάννη, Μπρούνο Γκάνζ και Ζαν Μορώ, και καθιερώθηκε σαν ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της Ευρώπης προσφέροντας μας ταινίες, όπως «Ο Μεγαλέξανδρος», που τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας, και τα έργα «Ταξίδι στα Κήθυρα» και «Το βλέμμα του Οδυσσέα», που απέσπασαν άλλα μεγάλα βραβείο στο Φεστιβάλ των Καννών.
Η Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ελλάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες, τίμησε τον μεγάλο έλληνα κινηματογραφιστή με μια εκδήλωση που τιτλοφορήθηκε «Θεόδωρος Αγγελόπουλος: Ιστορία και Μύθος» το 2006 και το Πανόραμα Ελληνικού Κινηματογράφου, ένα είδος φεστιβάλ προβολής ελληνικών ταινιών στην Αμερικανική πρωτεύουσα, θα συνεχίσει να παρουσιάζει τα έργα με τα οποία ο Αγγελόπουλος κέρδισε τόσες δάφνες και τίμησε την χώρα του και τον λαό της.