Με πλούσια θεατρική παρουσία εμφανίζεται αυτόν τον μήνα η ελληνοαμερικανική κοινότητα της Νέας Υόρκης. Με μια κωμωδία των Τσιφόρου και Βασιλειάδη, «Μία Ιταλίδα από την Κυψέλη», ξεκινά τις παραστάσεις της χρονιάς το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού που εδρεύει στην Αστόρια. Πρόκειται για μια ξεκαρδιστική κωμωδία σε τρεις πράξεις, που καταγράφει την ελληνική πραγματικότητα μέσα απ’ τους δρόμους «της αρετής και της κακίας» του μεγαλοπιάσματος και της ξενομανίας. Μια ακόμα κωμωδία που αποδεικνύει πως η ομογένεια επιζητά το γέλιο « ο κόσμος αγαπά την κωμωδία, είναι μεγάλο το βάρος της εποχής, η ελαφράδα έστω και δυο ωρών είναι σημαντική,» είπε χαρακτηριστικά η σκηνοθέτης του έργου Μάρθα Τομπουλίδου.
Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Αμούρης, Λαρίσα Αντύπα, Μαίρη Βαρβατάκου, Κωνσταντίνος Δεληγιάννης, Γιάννης Καλλιανιώτης, Άγγελος Νιάκας, Άντεια Ολυμπίου, Διόδωρος Παγούδης, Αναστάσης Σαμαράς, Έλσα Τσαρτσίδου, Αλεξία Χαραλαμπίδου.
Παρά τις περιορισμένες τεχνικές δυνατότητες το ΚΕΠ για μια ακόμα φορά καταφέρνει να ανεβάσει θεατρικές παραστάσεις που δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τις επαγγελματικές. Έξυπνες ατάκες, πολύ γέλιο, και καλές ερμηνευτικές προσπάθειες. Το ελληνικό θέατρο στην Νέα Υόρκη, ιδιαίτερα όταν στον θίασο συμμετέχουν ελληνοαμερικάνοι, έχει αρκετές ιδιαιτερότητες και κεφαλαιώδες τεχνικό πρόβλημα, αποτελεί και η έλλειψη σταθερής θεατρικής στέγης.
Μιλώντας στην ελληνική υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής, η σκηνοθέτης του έργου Μάρθα Τομπουλίδου αναφέρθηκε στις δυσκολίες που παρουσιάζονται κυρίως στους αγγλόφωνους ηθοποιούς «δεν είναι η γλώσσα με τη οποία γεννήθηκαν, δεν έχουν μάθει να διαβάζουν, ούτε να μιλούν ελληνικά οπότε η πρώτη φάση της θεατρικής τους θητείας είναι να μάθουν να διαβάζουν και αυτό είναι άθλος. Μέχρι να φτάσουν στο επίπεδο της ερμηνείας πρέπει να κατανοήσουν όχι μόνο το κείμενο αλλά και λέξεις που δεν τις ξέρουν.» Η ελληνίδα σκηνοθέτης αναφέρθηκε στην έλλειψη, όχι μόνο θεατρικής στέγης αλλά και βασικής θεατρικής ομάδας, που να υπηρετεί το θέατρο σε σταθερή βάση, κι αυτό οφείλεται, στην έλλειψη κονδυλίων, με αποτέλεσμα οι ηθοποιοί να μην μπορούν να αφοσιωθούν μόνο στο θέατρο αλλά να αναγκάζονται να εξασκούν δεύτερες και τρίτες δουλειές.