Ένα από τα γραφικότερα έθιμα στην Αμερική είναι το ρίξιμο της μπάλας το τελευταίο λεπτό πριν από τη λήξη του παλιού χρόνου και την άφιξη του καινούργιου στην πλατεία Τάϊμς της Νέας Υόρκης.
Χιλιάδες άνθρωποι απ όλη την Αμερική αλλά και από το εξωτερικό, συγκεντρώνονται κάθε χρόνο στην πλατεία Τάϊμς της Νέας Υόρκης για να παρακολουθήσουν τη μπάλα, που ξεκινώντας από την κορυφή ενός πανύψηλου κονταριού τοποθετημένου, σ ένα περίοπτο σημείο αρχίζει να κυλάει προς τα κάτω ένα λεπτό, πριν να μπει ο καινούργιος χρόνος και καθώς ο κόσμος μετράει αντίστροφα, καταλήγοντας στο έδαφος όταν το ρόλοι κτυπήσει μεσάνυχτα.
Ο τελετουργικός αυτός αποχαιρετισμός του έτους που φεύγει και που γίνεται κάθε χρόνο ξεκίνησε στις αρχές του 1900. Η παράδοση όμως ξεκίνησε σε λιμάνια της Αγγλίας το 1800 και δεν είχε σχέση με την Πρωτοχρονιά, αλλά με τα πλοία, που βλέποντας τη μπάλα έβαζαν τα ρολόγια τους στη σωστή ώρα.
Στις αρχές του εικοστού αιώνα η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάϊμς στεγάζονταν στην περιοχή της πλατείας Τάϊμς. Στην κορυφή του κτιρίου αυτού η εταιρεία άρχισε να διοργανώνει μια εορταστική εκδήλωση την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Στην εκδήλωση του 1904 προστέθηκαν βεγγαλικά και τρία χρόνια αργότερα η περίφημη μπάλα.
Έκτοτε το έθιμο τηρείται κάθε χρόνο με την εξαίρεση δύο χρόνων στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Και τότε συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Τάϊμς πλήθη κόσμου, αλλά αντί της μπάλας τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή.
Η πρώτη μπάλα ζύγιζε πάνω από 300 κιλά και η περίμετρός της ήταν γύρω στο ένα με ενάμισυ μέτρα. Ήταν φτιαγμένη από σίδερο και ξύλο και καλύπτοντάν από εκατό φωτάκια.
Η μπάλα που χρησιμοποιήθηκε πέρυσι ζύγιζε σχεδόν 500 κιλά , είχε διάμετρο δύο μέτρων και ήταν καλυμμένη από 1.400 μικροσκοπικά ταλαντευόμενα καθρεφτάκια . Η φωτισμένη μπάλα πέφτει από 23 μέτρα ψηλά σε εξήντα δευτερόλεπτα.
Τα παλιά χρόνια οι μόνοι που μπορούσαν να δουν τη μπάλα να πέφτει ήταν όσοι συγκεντρώνονταν στην πλατεία Τάϊμς ειδικά για το σκοπό αυτό. Σήμερα χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας το γραφικό έθιμο έχει γίνει διεθνές θέαμα.