Σε ποια προβλήματα της διεθνούς σκηνής θα στρέψει την προσοχή ο Πρόεδρος Μπους κατά τη δεύτερη θητεία του στο Λευκό Οίκο; Την απάντηση έδωσαν δύο αναλυτές γνωστού ιδρύματος πολιτικών μελετών στην Αμερικανική πρωτεύουσα.
Πρώτος στόχος στην ατζέντα του Προέδρου Μπους είναι η εκδημοκρατικοποίηση του Ιράκ. Ο αναλυτής Μάρτιν Ίντικ, του Ινστιτούτου Μπρούκινς, πιστεύει ότι οι προγραμματιζόμενες για τον Ιανουάριο εκλογές θα μπορούσαν να αποξενώσουν τους σουνίτες μουσουλμάνους, εάν η ανασφάλεια που επικρατεί στις περιοχές τους δεν τους επιτρέψει να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία. Αλλά από την άλλη, αν καθυστερήσουν οι εκλογές, μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στις περιοχές των σουνιτών, θα μπορούσαν να αποξενωθούν οι σιΐτες μουσουλμάνοι που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία στο Ιράκ.
Ο κύριος Ίντικ είπε: «Είναι μια δύσκολη απόφαση, που δεν μπορεί να αποφευχθεί για πολύ. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως εκλογές δεν σημαίνουν αυτομάτως και δημοκρατία. Θα απαιτηθεί καιρός για τη θεμελίωση της δημοκρατίας στο Ιράκ όπως επίσης θα χρειασθεί καιρός για την ανάπτυξη στρατού, αστυνομίας και δυνάμεων ασφάλειας στο Ιράκ. Εάν προσπαθήσουμε να επισπεύσουμε τα πράγματα, ίσως δυσχεράνουμε ακόμη περισσότερο την ήδη δύσκολη κατάσταση που επικρατεί εκεί.»
Ένα άλλο θέμα που αναμένεται να κυριαρχήσει στην Αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι το Μεσοανατολικό και το μέλλον των ειρηνευτικών συνομιλιών Ισραήλ-Παλαιστινίων, μετά τον Γιασσέρ Αραφάτ. Ο Μάρτιν Ίντικ λεει πως όποιος αναλάβει την ηγεσία των Παλαιστινίων θα πρέπει να υποστηριχτεί από την Αμερική και από το Ισραήλ περισσότερο από ότι είχε υποστηριχθεί ο Μαχμουτ Αμπάς, αν είναι να προωθηθεί η ειρήνη.
Το τρίτο μεγάλο θέμα που απασχολεί τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η προοπτική το Ιράν να αναπτύξει πυρηνικά όπλα. Ο Μάρτιν Ίντικ επισημαίνει πως μέχρι τώρα η Ουάσιγκτον είχε στηριχθεί στην Ευρώπη για τον χειρισμό της Τεχεράνης, αλλά, στην δεύτερη θητεία της η κυβέρνηση Μπους θα βρεθεί αντιμέτωπη με το εξής δίλημμα. Θέλουμε πράγματι οι Ευρωπαίοι να συνεχίσουν να ηγούνται αυτής της διαδικασίας, στην οποία αναμφίβολα θα κρατήσουν πιο μαλακή στάση από εμάς και θα επιδιώξουν μια συμφωνία με την Τεχεράνη που δεν θα είναι πολύ ικανοποιητική για εμάς; Η άλλη σκέψη είναι όπως αναφέρει ο κύριος Ίντικ «Μήπως θα ήταν καλύτερα να χειριστούμε εμείς, οι Αμερικανοί τους Ιρανούς, για να σταματήσει η ανάπτυξη του πυρηνικού τους προγράμματος;»
Πιο επείγουσα πρόκληση προβάλει για την Αμερική, η Βόρεια Κορέα για την οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι διαθέτει ήδη πυρηνικά όπλα. Έξη χώρες, περιλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας συνομιλούν μαζί της για να λύσουν τη διαμάχη. Αλλά ο αναλυτής του Ινστιτούτου Μπρούκινς Ρίτσαρντ Μπούς, που δεν έχει καμία συγγένεια με τον Πρόεδρο Μπούς, πιστεύει πως η Πιονγιάνγκ πιθανότατα χαίρεται για την επανεκλογή του προέδρου Μπους, λόγω των διχογνωμιών πού, επί ηγεσίας του, έχουν εκδηλωθεί μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους γύρω από τις διαπραγματεύσεις με τη Βόρεια Κορέα.
Ο κύριος Μπους είπε:«Ίσως ακούγεται παράδοξο αυτό επειδή η Βόρεια Κορέα είναι τμήμα του θεωρούμενου άξονα του κακού. Αλλά για καλοσκεφτείτε το. Η κυβέρνηση Μπους έχει βελτιώσει τη θέση της Βόρειας Κορέας. Η άκαμπτη στάση μας στο θέμα των εξαεθνών συνομιλιών, μας έχει απομονώσει από φίλους και από ορισμένους συμμάχους.»
Ο Ρίτσαρντ Μπους υπενθυμίζει πως η Κίνα έχει επικρίνει την Αμερικανική στάση στο Βορειοκορεατικό. Αλλά παράλληλα, λεει, η Κινεζική ηγεσία είναι ευχαριστημένη από τον Πρόεδρο Μπους, επειδή η κυβέρνησή του έχει επιτρέψει στο Πεκίνο να επεκτείνει την επιρροή του στην Ασία με ελάχιστο κόστος.