Οι Ελληνικές πολιτιστικές οργανώσεις που διοργανώνονται από την ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον και παρουσιάζονται στους ομογενείς αλλά και στο αμερικανικό κοινό έχουν τη σφραγίδα της. Η υπενθύμιση και η ανάδειξη του αρχαίου πολιτισμού αλλά και η προβολή του σύγχρονου Ευρωπαϊκού προφίλ της Ελλάδας στην «καρδιά» των Ηνωμένων Πολιτειών σηματοδοτούν την καθημερινότητά της…
Η Κόνι Μουρτουπάλα, η οποία εκτελεί χρέη μορφωτικού ακολούθου στη Ελληνική Πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, μιλά για τις εκδηλώσεις που ετοιμάζονται και που είναι αφιερωμένες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. «Ετοιμαζόμαστε να φέρουμε μια έκθεση που παρουσιάζει το Υπουργείο Τύπου σε συνεργασία με το μουσείο Βορρέ. Η έκθεση θα παρουσιαστεί στο Kennedy Center. Αμέσως μετά προγραμματίζουμε να συνεργαστούμε με οργανισμούς, όπως το National Geographic, το Smithsosian, για διάφορες διαλέξεις και άλλα προγράμματα που θα έχουν σχέση με την Ολυμπιάδα.»
Πόσο εφικτό είναι όμως να κατανοήσει η αμερικανική κοινωνία της ελληνική κουλτούρα και το πολιτιστικό προφίλ της Ελλάδας;«Αυτό που μας οδηγεί,» είπε η κυρία Μουρτουπάλα, «είναι ότι θέλουμε να παρουσιάσουμε στο εξωτερικό το σύγχρονο πρόσωπο της Ελλάδας. Θέλουμε να δείξουμε ότι η Ελλάδα υπάρχει, συνεχίζει, δημιουργεί.»
Για την σωστή παρουσίαση των ελληνικών παραστάσεων απαιτείται τέλειος συγχρονισμός και επαγγελματική υπευθυνότητα αλλά και χρήματα, τα οποία της περισσότερες φορές είναι δυσεύρετα όπως σημειώνει η κυρία Μουρτουπάλα. «Το δύσκολο πάντα είναι να βρεθούν τα χρήματα. Μια ακόμα δυσκολία που αντιμετωπίζουμε είναι ότι για να οργανώσει κανείς εκδηλώσεις στην Αμερική χρειάζεται ένας προγραμματισμός που ξεκινά χρόνια πριν. Το Υπουργείο Τύπου έχει χρηματοδοτήσει αρκετές από τις εκδηλώσεις, που έχουμε διοργανώσει όπως και το Υπουργείο Πολιτισμού. Ένα σημαντικό μέρος χρημάτων, όμως, έχει έρθει και από την ομογένεια. Ο στόχος μας είναι να απευθυνθούμε σε μη Έλληνες για να γνωρίσουν την Ελλάδα. Θέλουμε να παρουσιάσουμε το σύγχρονο πρόσωπο της Ελλάδας σε ανθρώπους που δεν το ξέρουν, θέλουμε να τους κάνουμε φίλους και θέλουμε επίσης να επικρατήσει μια θετική εικόνα της χώρας μας σ’ αυτούς. Οι αντιδράσεις όλων είναι πάρα πολύ θετικές από τις παραστάσεις που παρουσιάζουμε. Κάποιες φορές, ξαφνιάζονται όταν βλέπουν έναν σύγχρονο καλλιτέχνη, για αυτό πάντα εμείς που προγραμματίζουμε τις παραστάσεις, έχουμε στο νου μας να παρουσιάζουμε όσο το δυνατόν γίνεται νέους καλλιτέχνες αλλά και σύγχρονα έργα. Θέλουμε οι παραστάσεις μας να ξεπερνάνε τα πολιτιστικά «σύνορα» και να αρέσουν και σε μη Έλληνες.»
Υπήρξαν φορές που Έλληνες καλλιτέχνες δέχτηκαν ψόγο και από ομογενείς και από Αμερικανούς είτε για τη δουλειά τους, είτε για τις απόψεις τους. Το γεγονός αυτό σχολιάζεται από την κυρία Μουρτουπάλα. «Πιστεύω στη δημοκρατία και πιστεύω ότι ο καθένας μας πρέπει να είναι ελεύθερος να εκφραστεί και βέβαια και ο καθένας από μας να αναλαμβάνει τις ευθύνες για οτιδήποτε λεει και θα υποστεί τις συνέπειες καλώς ή κακώς. Οι ομογενείς έφυγαν από την Ελλάδα σε δύσκολες εποχές και η Αμερική τους άνοιξε τις πόρτες. Βέβαια τίποτα δεν τους χαρίστηκε. Οι ομογενείς δούλεψαν σκληρά. Στην Αμερική έχτισαν τα σπίτια τους, μεγάλωσαν τα παιδιά τους, έφτιαξαν τη ζωή τους. Η αντίδρασή τους λοιπόν είναι φυσιολογική ως ένα βαθμό. Την ίδια ακριβώς αντίδραση θα είχαν αν άκουγαν κάποιον να μιλά έτσι και για την Ελλάδα. Για τους ομογενείς η Αμερική και η Ελλάδα είναι τα δύο σπίτια τους.»
Οι Ελληνικές παραστάσεις που έχουν παρουσιαστεί στην Ουάσιγκτον είναι δεκάδες για τις περισσότερες η κυρία Μουρτουπάλα ένιωσε πραγματικά υπερήφανη. «Αυτή που με συγκίνησε περισσότερο όπως και πολύ κόσμο, ήταν η παρουσία, της Έλλης Πασπαλά. Πραγματικά ένιωθα υπερήφανη με τη έννοια ότι δεν έχουμε κανέναν λόγο να νιώθουμε ότι υστερούμε σ’ αυτούς τους τομείς.»
Η τέχνη κατά γενική ομολογία καταργεί τα σύνορα, παραμένει αμέτοχη σε πολιτικές ίντριγκες, απομακρύνεται από οικονομικές κόντρες και επιχειρηματικά συμφέροντα. Δεν παύει όμως να αμφισβητεί, να υποψιάζεται, να συγκρούεται αλλά κυρίως να προτείνει, και η Ελληνική Πρεσβεία στην Ουάσιγκτον προτείνει με πάθος τη σύγχρονη εικόνα της Ελλάδας.