Πέθανε σε ηλικία 94 χρονών ο διεθνούς φήμης ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης και συγγραφέας Ηλίας Καζάν.
Ο Καζάν γεννήθηκε στην Κωνσταντινουπολη στις 7 Σεπτεμβρίου του 1909. Η οικογένειά του μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήταν τεσσάρων χρονών. Ήταν ένα παιδί ντροπαλό και οι συμφοιτητές του στο πανεπιστήμιο τον θυμούνται σαν άτομο μοναχικό.
Το 1932 ο Καζάν αφού εφοίτησε επί ένα χρόνο στη δραματική σχολή του Πανεπιστημίου Γέηλ μετακόμισε στη Νέα Υόρκη με τη φιλοδοξία να γίνει ηθοποιός. Στην αρχή, όλοι τον αποθάρρυναν, λέγοντάς του πως δεν είχε ταλέντο. Όμως εξέπληξε τους πάντες επιδεικνύοντας μοναδικές υποκριτικές ικανότητες. Όμως, η ζωή του ηθοποιού δεν τον ικανοποιούσε και στα μέσα της δεκαετίας του 30 άρχισε να σκηνοθετεί στο θέατρο. Την πρώτη μεγάλη του επιτυχία ήταν το 1942, που πήρε το βραβείο Πούλιτσερ για τη σκηνοθεσία του έργου «THE SKIN OF OUR TEETH”, του Θόρντον Γουάϊλντερ. Μετά από αυτό, ο Καζάν σημείωνε τη μία μετά την άλλη επιτυχίες, μεταξύ των οποίων η σκηνοθεσία των έργων «Ήτανε Όλοι τους Παιδιά μου» και ο «Θάνατος του Εμποράκου», του Άρθουρ Μίλλερ και «Λεωφορείο ο Πόθος», του Τενεσί Γουίλλιαμς. Η συνεργασία του με τους Μίλλερ και Γουίλλιαμς τον καθιέρωσε σαν τον καλύτερο θεατρικό σκηνοθέτη της εποχής του. Όμως ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καρριέρας του σα θεατρικός σκηνοθέτης ο Καζάν στράφηκε στο Χόλλυγουντ και δεν άργησε να επιδείξει και εκεί το ταλέντο του σα ςσκηνοθέτης κινηματογράφου.
Ο Καζάν ήταν που έκανε το Μάρλον Μπράντο διάσημο, δίνοντάς του το 1954 τον πρώτο ρόλο στην ταινία «Το Λιμάνι της Αγωνίας."
Η ταινία, που έχει για θέμα της τη διαφθορά στο συνδικάτο λιμενεργατών της Νέας Υόρκης, πήρε το βραβείο Όσκαρ του καλύτερου κινηματογραφκού έργου της χρονιάς.
Στη μακρυά λίστα των επιτυχιών του Καζάν συγκαταλέγονται οι ταινίες «Βίβα Ζαπάτα», «Ανατολικά της Εδέμ», «Ο Άγριος Ποταμός» και ο «Τελευταίος Μεγιστάνας».
Το 1961 έδωσε τον πρώτο ρόλο στην ταινία «Splendor in the Grass”, στον άσημο τότε Γουώρεν Μπήτυ. Ο δημοφιλής πια σήμερα ηθοποιός μιλώντας στο κέντρο Παραστασιακών Τεχνών Κέννεντυ, εδώ στην Ουάσινγκτων, είπε πως στον Καζάν οφείλει το γεγονός ότι αναδείχτηκε σαν ηθοποιός. «Ήμουνα τυχερός" λέει ο Μπήτυ, "γιατί μου δόθηκε στην πρώτη μου κιόλας ταινία η ευκαιρία να παρατηρήσω το σπουδαίο αυτό άνθρωπο. Παρατήρησα τη διαύγειά του, την οργανότικότητά του, τις καινοτόμες ιδέες του, την επιμονή και την ενεργητικότητά του. Κυρίως όμως την ικανότητά του να κάνει όσους συνεργάζονταν μαζί του να αισθάνονται ότι ήταν μεγαλοφυίες.»
Εκτός από σκηνοθέτης ο Ηλίας Καζάν διακρίθηκε και σα συγγραφέας. Έγραψε 4 μυθιστορήματα, που και τα τέσσερα σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Δύο απ αυτά, το «Αμέρικα, Αμέρικα» και «Ο Συμβιβασμός» αναφέρονται στην ιστορία των ελλήνων μεταναστών προγόνων του. Τα βιβλία αυτά τα μετέφερε αργότερα στον κινηματογράφο.
Στη διάρκεια της πολύχρονης καρριέρας του ο Ηλίας Καζάν κατέκτησε αρκετές φορές τα βραβεία Τόνυ και Όσκαρ για την επίδοσή του στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Το 1983 ο τότε πρόεδρος Ρόναλντ Ρέγκαν του επέδωσε το βραβείο του Κέντρου Παραστασιακών Τεχνών Κέννεντυ, για τη συνολική του προσφορά στις τέχνες.
Το 1999 ο Καζάν τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ για τα επιτεύγματα μιας ζωής. Παραλαμβάνοντάς το είπε: «Θέλω να ευχαριστήσω την Ακαδημία Κινηματογράφου για τη γενναιοδορία της. Σας ευχαριστώ όλους πολύ. Τώρα μπορώ ν αποσυρθώ.»
Ο Καζάν άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη.