Ο Γιάννης Κασιμάτης, Διοικητής της Αστυνομίας για την περιοχή των Λιμένων Νέας Υόρκης και Νιού Τζέρσεη, σε συνέντευξή του προς την Ελληνική Υπηρεσία της «Φωνής της Αμερικής», μίλησε για τον χαμό ενός συγγενικού του προσώπου και πολλών άλλων φίλων στους δίδυμους πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου της Νέας Υόρκης, στις 11 του περασμένου Σεπτεμβρίου. Η συνέντευξή του ενσωματώθηκε σε ένα ειδικό τηλεοπτικό αφιέρωμα που παρουσίασε ο δημοσιογράφος Γιώργος Μπίστης για σταθμούς που συνεργάζονται μαζί μας στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Ομογένεια του Καναδά και της Αυστραλίας την προπαραμονή της πρώτης επετείου της μεγάλης αυτής εθνικής τραγωδίας.
Ο Γιάννης Κασιμάτης περιέγραψε τα αισθήματά του για την επέτειο του τρομοκρατικού χτυπήματος λέγοντας: «Ένα χρόνο αργότερα εξακολουθώ να είμαι θυμωμένος, δεν έχω πάψει να προβληματίζομαι και συνεχίζω να είμαι σαστισμένος. Είμαι θυμωμένος επειδή έγινε αυτό που συνέβη, επειδή δεν έχουμε κάνει αρκετά στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, κι επειδή τρέχουμε να καλοπιάσουμε φίλους και συμμάχους σε όλο τον κόσμο την στιγμή κατά την οποία εμείς οι ίδιοι θα έπρεπε να κυνηγήσουμε τους υπαίτιους του κακού—όχι μόνο την Αλ Κάϊντα στο Αφγανιστάν, αλλά και άλλους σε άλλα μέρη του κόσμου. Προβληματίζομαι επειδή αρχίζουμε να ξεχνάμε το τι έγινε και γυρνάμε στις δουλειές μας σαν να μη συνέβη τίποτα. Και είμαι σαστισμένος επειδή εγείρονται τόσα θέματα που θαμπώνουν εκείνο που για εμάς είναι ξεκάθαρο, ότι δηλαδή τρομοκράτες μας επιτέθηκαν σε καιρό ειρήνης και σκότωσαν χιλιάδες άμαχους κι αθώους πολίτες. Αυτό είναι το θέμα και τίποτε άλλο. Πολλοί προσπαθούν να δικαιολογήσουν το τι έγινε αλλά δεν χωρά καμιά δικαιολογία γι αυτό το έγκλημα.»
Στη συνέχεια, ο Γιάννης Κασιμάτης αναφέρθηκε στον συγγενή και τους φίλους που έχασε στις 11 περασμένου Σεπτεμβρίου και για μια απόφαση του που πάρθηκε με τις καλύτερες προθέσεις αλλά είχε αποτέλεσμα διαφορετικό από το επιδιωκόμενο. Κατά την έκφρασή του: «Χάσαμε τον άνδρα της αδελφής μου. Ήταν 46 χρονών και δούλευε στην American Express, στον 94ο όροφο του ενός πύργου. Ήταν απλός πολίτης που δεν είχε καμία σχέση με την πολιτική. Είναι κρίμα που χάθηκε. Μεγάλη η απώλεια για την οικογένειά του και για την δική μου οικογένεια. Έχασα επίσης 37 καλούς φίλους, συναδέλφους, πέντε από τους οποίους είχα προστάξει εγώ προσωπικά να μπουν στους πύργους για να σώσουν ζωές. Δεν γύρισαν ποτέ από την αποστολή εκείνη. Νοιώθω απαίσια γι αυτό. Πάντα θα νοιώθω απαίσια. Δεν υπάρχει τίποτα που να με κάνει να νοιώσω καλύτερα.»
Σε ερώτησή μας τέλος για το τι τον προβληματίζει περισσότερο σήμερα ο Γιάννης Κασιμάτης είπε: «Εκείνο που με προβληματίζει περισσότερο είναι ότι ίσως να πρόκειται για μια συνέχιση των σταυροφοριών που θα φέρει μία θρησκεία ενάντια σε άλλη. Το Ισλάμ φαίνεται να πιστεύει πως ο θάνατος αθώων ανθρώπων είναι δικαιολογημένος. Οπωσδήποτε δεν συμφωνώ με αυτό. Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να δικαιολογήσουν ενέργειες σαν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, αλλά δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για τέτοιου είδους ενέργειες. Οι φανατικοί, σε όποια παράταξη και αν ανήκουν, είναι επιζήμιοι για την κοινωνία.»
Σημείωση Παραγωγού Εκπομπής: Ο Γιάννης Κασιμάτης και η οικογένειά του με υποδειγματική σεμνότητα παρέστησαν στο μνημόσυνο που έγινε για τον άνδρα της αδελφής του και για τους σαράντα και πλέον άλλους αδικοχαμένους ομογενείς στον Καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας, στο Μανχάταν, την περασμένη Κυριακή, 8 Σεπτεμβρίου 2002. Μας είπε τα λίγα αυτά λόγια με μόνο σκοπό να τιμήσει τα θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Η Ελληνική Υπηρεσία της «Φωνής της Αμερικής» εκτιμά που μέσα στο βαρύ του πένθος ο Γιάννης Κασιμάτης δέχθηκε να μοιραστεί μαζί μας την θλιβερή ιστορία της οικογένειάς του και με τη σειρά μας μοιραστήκαμε την ιστορία αυτή με τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς με οποίους συνεργαζόμαστε, σαν μια μικρή προσφορά στην μνήμη αυτών που έφυγαν.