Σε κάθε Ολυμπιάδα η φιλοξενούσα χώρα φιλοτεχνεί και παράγει τα επίσημα μετάλλια των αγώνων κατά τρόπο που τα καθιστά μοναδικά. Τα μετάλλια που απονέμονται στους αθλητές των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Βανκούβερ είναι εμπνευσμένα από την ιστορία των πρώτων λαών που συνέθεσαν τον Καναδά.
Τα μετάλλια της φετινής Ολυμπιάδας είναι τα βαρύτερα στην ιστορία. Ζυγίζουν 576 γραμμάρια και η αξία τους στην αγορά είναι κάπου 1,700 δολάρια το καθένα.
Αλλά για τους αθλητές που τα κερδίζουν και τις χώρες τις οποίες οι Ολυμπιονίκες εκπροσωπούν τα μετάλλια αυτά είναι ανεκτίμητο σύμβολο μεγάλου επιτεύγματος.
<!-- IMAGE -->
«Συμβολίζουν το κατόρθωμα που πρέπει να πετύχει ένας αθλητής για να γίνει Ολυμπιονίκης» μας είπε η Κριστίν Ακίνο, διευθυντής δημοσίων σχέσεων στο Βασιλικό Νομισματοκοπείο του Καναδά, το οποίο παρήγαγε 615 μετάλλια για τους Ολυμπιακούς και άλλα 399 μετάλλια για τους Παραολυμπιακούς αγώνες του Βανκούβερ.
Το κάθε μετάλλιο είναι και ξέχωρο τμήμα ενός ευρύτερου έργου Λαϊκής Καναδικής Τέχνης. Κατά την Κριστίν Ακίνο: «Είναι τα πιο ασυνήθιστα μετάλλια Ολυμπιακών Αγώνων».
<!-- IMAGE -->
Όλα τα μετάλλια διαφέρουν μεταξύ τους θεματικά. Έχουνε όμως κι ένα άλλο μοναδικό χαρακτηριστικό. Όπως εξήγησε η διευθύντρια δημοσίων σχέσεων του Βασιλικού Νομισματοκοπείου του Καναδά : «Για πρώτη φορά τα μετάλλια δεν έχουν επίπεδες επιφάνειες. Είναι πολυδιάστατα όπως η μορφολογία του Καναδικού εδάφους».
Χιλιάδες άτομα σχηματίζουν καθημερινά ουρές έξω από το Νομισματοκοπείο και περιμένουν επί ώρες για να έχουν την ευκαιρία να πιάσουνε στα χέρια και να περιεργαστούν ένα πραγματικό χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.
<!-- IMAGE -->
Η Τερέζα Τάρν, μια Αμερικανίδα δασκάλα στο Βανκούβερ που οδηγήθηκε στην ουρά από τον Ολυμπιακό ενθουσιασμό που έχει κυριεύσει την πόλη της, λέει: «Οι αθλητές περιμένουν χρόνια για να πιάσουνε στα χέρια ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.Ας περιμένω λοιπόν κι εγώ λίγες ώρες ουρά για να κάνω το ίδιο».
Με παρόμοιο πνεύμα μίλησε και η Καναδέζα Λορέην Φίνιγκαν που δήλωσε στην κάμερα του καναλιού μας: «Ρωτάτε γιατί είμαι στην ουρά επί 3 ώρες; Μα φυσικά για την Ολυμπιακή εμπειρία. Για να κρατήσω στα χέρια μου, έστω και για λίγο, ένα χρυσό μετάλλιο».
Από ότι μάθαμε αυτή είναι η πρώτη φορά που επιτρέπεται στο κοινό των Ολυμπιακών αγώνων να προσέλθει σε ειδικό εκθετήριο για να δει, να πιάσει και να φωτογραφίσει Ολυμπιακά μετάλλια.
<!-- IMAGE -->
Μια μικρή λεπτομέρεια. Όλοι οι χιλιάδες καθημερινοί επισκέπτες του Καναδικού Νομισματοκοπείου κατά την περίοδο της Ολυμπιάδας του 2010 επιβάλλονταν να φορούν ειδικά λευκά γάντια ακόμα και απλώς για να αγγίξουν ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Κι αυτό βέβαια για να μην καταστρέψουν το προστατευτικό λούστρο του κάθε μεταλλίου.
Το ρεπορτάζ στηρίχθηκε σε υλικό από την ανταποκρίτρια της VOA στο Βανκούβερ Kane Farabaugh.