Απογοήτευση και προβληματισμό, αμηχανία αλλά και βεβαιότητα ότι οι διαδικασίες θα συνεχιστούν,
προκάλεσε το «όχι» της Ιρλανδίας στην Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισσαβόνας, την
οποία έχουν μέχρι στιγμής επικυρώσει 18 Eυρωπαϊκές χώρες και αναμένετο να τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου
2009, προκειμένου η Ευρώπη να
μπει σε μια νέα φάση, πιο δεμένη και ισχυρή, για να αντιμετωπίσει την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Με σεβασμό στην άρνηση του Iρλανδικού λαού, οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ένωσης που συνεδρίασαν στο Λουξεμβούργο, συζήτησαν το πρόβλημα που προέκυψε με δύο δηλώσεις να κυριαρχούν. Αυτή του Σλοβένου προεδρεύοντα ότι «χρειάζεται περίσκεψη και ανάλυση και είναι παρακινδυνευμένο να πει κανείς ότι οι Ευρωπαίοι θα διασώσουν την συνθήκη» και η άλλη του Ιρλανδού Υπουργού Εξωτερικών, Μάικλ Μάρτιν οτι «είναι πολύ νωρίς να προτείνουμε λύσεις αλλά είναι επιθυμία στην Ιρλανδία να παραμείνουμε πλήρεις εταίροι της Ένωσης».
Οι Υπουργοί Εξωτερικών που προετοίμαζαν ταυτόχρονα την Σύνοδο Κορυφής της ερχόμενης Πέμπτης και Παρασκευής στις Βρυξέλλες, μετέφεραν και την πρόσκληση στον Ιρλανδό Πρωθυπουργό, Μπράιαν Οουεν, να παρουσιάσει στους ηγέτες των κρατών μελών την δική του ανάλυση για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και να προτείνει λύσεις».
Από την «διστακτική» επίσης Τσεχία, ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζύ που θεωρεί «παιδί του» την μεταρρυθμιστική συνθήκη μετέφερε το μήνυμα ότι πρέπει να συνεχίσουν οι υπόλοιπες χώρες την επικύρωση μέσω των Κοινοβουλίων και ότι δεν πρέπει το Ιρλανδικό περιστατικό να μετατραπεί σε κρίση.
Η Ελληνίδα Υπουργός Εξωτερικών κ. Μπακογιάννη μετά την ολοκλήρωση του
Συμβουλίου πέρασε στο τέλος των δηλώσεών της και μια νότα αισιοδοξίας....
«Η γενική εκτίμηση είναι ότι αντιμετωπίζουμε
αδιαμφισβήτητα ένα πρόβλημα και μία
κατάσταση την οποία πρέπει να σεβαστούμε, καθώς ο λαός της Ιρλανδίας εξέφρασε την άποψή του. Η Ευρώπη
πρέπει να προχωρήσει μπροστά στην κατεύθυνση μιας ισχυρής πολιτικής Ευρώπης η οποία θα μπορεί να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα του κόσμου. Είναι η μόνη απάντηση στα παρένθετα
προβλήματα τα οποία προκύπτουν απο την παγκοσμιοποίηση. Αυτήν την Ευρώπη την χτίζουμε καμιά φορά με βήματα
αργά αλλά σίγουρα τη χτίζουμε και θα
πάει προς τα εμπρός».