Ο Πρέσβης της Ελλάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αλέξανδρος Μαλλιάς τιμήθηκε πρόσφατα με το Βραβείο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ σε ειδική τελετή που έγινε στη Ουάσιγκτον για τον 16ο ετήσιο εορτασμό στη μνήμη του μεγάλου αφρο-αμερικανού ειρηνιστή και υπέρμαχου των πολιτικών δικαιωμάτων. Το επίζηλο βραβείο ήταν μια αναγνώριση της προσφοράς του τόσο στις ελληνοαμερικανικές όσο και τις διεθνείς σχέσεις. Ιδιαίτερα τονίστηκε η συμβολή του κ. Μαλλιά στην υπόθεση της ειρήνης στα Βαλκάνια και στην πάταξη της παράνομης διακίνησης ανθρώπων από χώρα σε χώρα, ή πιο απλά του δουλεμπορίου, που ακμάζει και πάλι σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα.
Ο Αλέξανδρος Μαλλιάς ήτανε μαθητής του γυμνασίου όταν πρωτάκουσε για τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που είχε τιμηθεί τότε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Διαιστάνθηκε αμέσως τη δύναμη που είχανε τα λόγια του Κινγκ αν και μέσα στην ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία της Ελλάδας του 1964, στην οποία ζούσε, δυσκολεύονταν να συλλάβει τις εικόνες που περιέγραφε ο ηγέτης του κινήματος για φυλετική ισοπολιτεία στην Αμερική.
Ο νεαρός Αλέξανδρος συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και ήταν εκεί που στις 4 του Απρίλη 1968 άκουσε από το ραδιόφωνο πως μια σφαίρα δολοφόνου έκοψε για πάντα το νήμα της ζωής του Κινγκ στη πόλη Μέμφις του Τεννεσσή, βαθιά στον Αμερικανικό Νότο. Η είδηση τον συγκλόνισε και με μιας ξανάρθανε στη θύμισή του τα λόγια του Κινγκ. Αυτή τη φορά όχι απλώς τα κατάλαβε πλήρως αλλά και μπόρεσε να ταυτιστεί μαζί τους γιατί στο μεταξύ κι ο δικός του o κόσμος είχε αλλάξει, μια και η Ελλάδα, το φημισμένο λίκνο της δημοκρατίας, ήτανε εκείνη την περίοδο κάτω από στρατιωτική δικτατορία.
Μέσα από το κελί μιας φυλακής του Μπέρμπιγχαμ στην Αλαμπάμα, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, είχε κάποτε γράψει: «Όταν ένας άνθρωπος παρανομεί γιατί πιστεύει πως ο νόμος τον οποίο καταπάτησε είναι άδικος αλλά είναι πρόθυμος να αποδεχτεί την ποινή της φυλάκισης για την πράξη του, αυτός ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δείχνει ύψιστο σεβασμό προς τον Νόμο». Τα λόγια αυτά του Κινγκ μίλησαν στη καρδιά του Αλέξανδρου Μαλλιά το 1968, όταν πολλοί συμπατριώτες του είχανε φυλακιστεί ακριβώς επειδή η συνείδησή τους αποφάνθηκε πως οι νόμοι που ίσχυαν στην Ελλάδα των συνταγματαρχών ήτανε άδικοι.
Την ιστορία την διηγήθηκε ο ίδιος ο κ. Μαλλιάς καθώς παραλάμβανε το Βραβείο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για να καταδείξει πως το όραμα του Κινγκ δεν περιορίζεται σε γεωγραφικά και πολιτιστικά σύνορα αλλά ταξιδεύει πάνω από ωκεανούς και θάλασσες, πάνω από ερήμους, βουνά και λαγκάδια και φτάνει σε ανθρώπους σαν κι εκείνον που τον αγκαλιάζουν και αντλούν από αυτό μεγαλόπνοες ιδέες, ευγενικά όνειρα, θάρρος και δύναμη παρά το ότι δεν γνώρισαν ποτέ τον εμπνευστή του.
Ο Έλληνας πρέσβης συνέδεσε τους αγώνες του Κινγκ για ελευθερία και ισοπολιτεία με τα μηνύματα των Ελλήνων κλασσικών που αναδύονται μέσα από τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου και την Αντιγόνη του Σοφοκλή αλλά επίσης και μέσα από τους αγώνες του Ελληνισμού για ειρήνη, για δημοκρατία και για κατάργηση κάθε μορφής διακρίσεων. Ήταν μάλιστα στα πλαίσια ενός από τους αγώνες αυτούς, μας υπενθύμισε, που ιδρύθηκε η μεγάλη Ελληνοαμερικανική οργάνωση ΑΧΕΠΑ στην Ατλάντα της Τζώρτζια, το 1922.
Ο Αλέξανδρος Μαλλιάς περιέγραψε με συγκίνηση το ταξίδι που έκανε πρόσφατα στο Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα για να αποτίσει φόρο τιμής στη μνήμη του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το κληροδότημα του οποίου και βρίσκεται στο Μουσείο του Αγώνα για Φυλετική Ισοπολιτεία, που δεσπόζει στην κεντρική πλατεία της πόλης. Κατά την παραμονή του στο Μπέρμιγχαμ επισκέφθηκε επίσης και το Δημοτικό Σχολείο Μπρουνέτα Χίλλ, σε μια καθαρά αφρο-αμερικανική συνοικία της πόλης, το οποίο έχει «υιοθετήσει» η Ελληνική Πρεσβεία στη Ουάσιγκτον ύστερα από το ενδιαφέρον που έδειξαν οι μαθητές του για την αρχαία Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Είναι το ίδιο δημοτικό σχολείο από το οποίο αποφοίτησε κάποτε η νυν υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Κοντολίζα Ράις.
Στην ομιλία του, που την αφιέρωσε στους μαθητές και τους δασκάλους του Δημοτικού Μπρουνέτα Χίλλ, ο Αλέξανδρος Μαλλιάς υπενθύμισε πως και ο Κινγκ έτρεφε θαυμασμό για την Αρχαία Ελλάδα. Η αγάπη του για τους Έλληνες κλασσικούς φαίνεται ξεκάθαρα στον τελευταίο λόγο του, αυτόν που εκφώνησε στις 3 Απριλίου 1968, δηλαδή την παραμονή της δολοφονίας του. Εκείνο το απόγευμα στην Μέμφιδα ο Μάρτιν Λούθερ είπε πως ήθελε να αφηγηθεί ένα «Όραμα από την Βουνοκορφή» και πως θα ξεκινούσε αφήνοντας την σκέψη του να πλανηθεί στον Όλυμπο κι έπειτα στην Αθήνα για να δει τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Σωκράτη, τον Ευριπίδη και τον Αριστοφάνη συγκεντρωμένους στον Παρθενώνα να εξετάζουνε τα αιώνια θέματα της ανθρωπότητας.
Το όραμα που περιέγραψε τότε ο Μαρτιν Λούθερ Κινγκ είναι διαχρονικό κι εξακολουθεί να εμπνέει γιατί ακόμα δεν έχει γίνει πραγματικότητα για όλους τους ανθρώπους στον κόσμο. Όπως είπε ο Πρέσβης κ. Μαλλιάς δεν θα έχουμε ποτέ ολοκληρωμένη ειρήνη και πλήρη δημοκρατία όσο υπάρχουν ανισότητες και διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους.
Το ίδιο πίστευε ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος και γι' αυτό, όπως μας είπε ο ίδιος όταν ζούσε, πήγε το 1965 στη Σέλμα της Αλαμπάμα και βάδισε μαζί με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην ιστορική πορεία με την οποία ξεκίνησε ο αγώνας για ισοπολιτεία λευκών και μαύρων στην Αμερική.