Ο εκπρόσωπος της Υπηρεσίας Προσφύγων του ΟΗΕ, Ρόν Ρέντμοντ, δήλωσε ότι κατά το μεγαλύτερο μέρος της, σχετική έκθεση του διεθνούς οργανισμού στηρίχθηκε στην προϋπόθεση ότι μετά την πτώση του Σαντάμ Χουσείν, η εσωτερική κατάσταση στο Ιράκ θα σταθεροποιείτο και εκατοντάδες χιλιάδες Ιρακινοί που είχαν εκπατριστεί θα μπορούσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Όμως, όπως λέει, όλο και περισσότεροι Ιρακινοί φεύγουν εξαιτίας της συνεχιζόμενης βίας. «Η εσωτερική μετανάστευση συνεχίζεται με ρυθμούς περίπου 50,000 ανθρώπων το μήνα. Η εκτόπιση αυτή, σε συνδυασμό με την βία στο Ιράκ, αποτελεί τεράστια ανθρωπιστική πρόκληση και ανείπωτες δυσκολίες για τους εκτοπισμένους και τις ιρακινές οικογένειες που προσπαθούν να τους βοηθήσουν στις κοινότητες που τους υποδέχονται. Η τεράστια κλίμακα των αναγκών αυτών, η συνεχιζόμενη βία και οι δυσκολίες στο να προσεγγιστούν οι εκτοπισμένοι, δημιουργούν προβλήματα που ειλικρινά ξεπερνούν τις δυνατότητες των οργανώσεων ανθρωπιστικής βοήθειας, συμπεριλαμβανομένης και της Υπηρεσίας Προσφύγων των ΗΕ», επεσήμανε ο κ. Ρέντμοντ.
Ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι 452.000 Ιρακινοί έχουν αναζητήσει καταφύγιο στις γειτονικές χώρες Ιορδανία, Συρία, Αίγυπτο, Λίβανο και Ιράν και ότι περίπου 2.000 πρόσφυγες συνεχίζουν να φθάνουν στη Συρία κάθε μέρα και περίπου 1.000 στην Ιορδανία.
Ο κ. Ρέντμοντ λέει ότι η μετακίνηση του πληθυσμού δεν μοιάζει να μειώνεται και υπογραμμίζει ότι οι ανάγκες του είναι δραματικές και βέβαια, ως επί το πλείστον, ανεκπλήρωτες. «Επίσης επιδεινώνονται συνεχώς οι συνθήκες ζωής άλλων περίπου 50,000 μη ιρακινών προσφύγων, κυρίως Παλαιστίνιων, Σύρων και Ιρανών που τελούν υπό την φροντίδα της Υπηρεσίας Προσφύγων των ΗΕ, μέσα στο Ιράκ», τονίζει ο κ. Ρέντμοντ. «Φοβόμαστε ότι εκατοντάδες χιλιάδες επιπλέον Ιρακινοί που περιμένουν εδώ και τόσο καιρό να βελτιωθεί η κατάστασή τους βρίσκονται και αυτοί στο χείλος της προσφυγιάς. Πολλοί επαγγελματίες έχουν ήδη φύγει από τα αστικά κέντρα. Γιατροί, καθηγητές, προγραμματιστές ηλεκτρονικών υπολογιστών και άλλα άτομα που διαθέτουν χρήσιμες γνώσεις καίριας σημασίας για την σταθερότητα της χώρας και τις καλές συνθήκες διαβίωσής, φεύγουν ή έχουν ήδη φύγει».
Ο κ. Ρέντμοντ λέει ότι πρόκειται για σιωπηρή ή αόρατη μαζική έξοδο του πληθυσμού, αλλά επισημαίνει ότι η έξοδος αυτή δεν είναι προς το παρόν μαζική. Αντίθετα, είναι μία συνεχής ροή ανθρώπων. Και προσθέτει ότι η διεθνής κοινότητα έχει προσφέρει δισεκατομμύρια δολάρια σε προγράμματα για ιρακινούς πρόσφυγες. Όμως υπάρχει ανάγκη ανανέωσης της διεθνούς προσοχής στην ανθρωπιστική κρίση που ξετυλίγεται στην περιοχή.