Ένας έκδηλα κυνικός δημοσιογράφος που επισκέφθηκε πρόσφατα την Αθήνα παρατήρησε ότι η σύγχρονη Ελλάδα δεν έχει για τα διεθνή μέσα ενημέρωσης κανένα ενδιαφέρον. Ο καθηγητής Θεόδωρος Κουλουμπής, αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, ΕΛΙΑΜΕΠ, που ήταν παρών στη σχετική συζήτηση και άκουσε την παρατήρηση αυτή, ζήτησε να μάθει γιατί, κατά τη γνώμη του επισκεπτόμενου δημοσιογράφου, η Ελλάδα δεν έχει ενδιαφέρον για τα διεθνή ΜΜΕ. Ο ξένος δημοσιογράφος χωρίς κανένα δισταγμό του είπε πως ο λόγος είναι γιατί έχουνε πάψει πια να γίνονται στην Ελλάδα πραξικοπήματα ή να υπάρχουνε σοβαρές κρίσεις. Έ, τότε δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χαιρόμαστε όλοι εμείς στην Ελλάδα που βρισκόμαστε μακριά από τη διεθνή δημοσιογραφική προσοχή, του απάντησε ο διακεκριμένος Αθηναίος καθηγητής, κλείνοντας έτσι τη συζήτηση.
Με το περιστατικό αυτό ξεκίνησε ο Θεόδωρος Κουλουμπής την διάλεξή του στη γνωστή δεξαμενή σκέψης του Κέντρου Woodrow Wilson της Ουάσιγκτον, την Πέμπτη το απόγευμα. Στην διάλεξη, που διοργάνωσε ο Γιάννης Σιτηλίδης, ο οποίος διευθύνει το πρόγραμμα Νοτιοανατολικής Ευρώπης του Κέντρου Γουίλσον, ο κύριος Κουλουμπής εξέφρασε χαρά που η Ελλάδα περνά τώρα στα πρωτοσέλιδα των ξένων εφημερίδων μόνον όταν σημειώνει λαμπρά επιτεύγματα, όπως ήταν η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Η αλλαγή στην Ελλάδα, υπενθύμισε ο καθηγητής, επήλθε το 1974 με την κατάρρευση της δικτατορίας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Όπως επεξήγησε, η περίοδος πριν το 74 ήταν «ενδιαφέρουσα», μια και χαρακτηρίζονταν από δημοκρατική αστάθεια και συχνές στρατιωτικές παρεμβάσεις, ενώ μετά την μεταπολίτευση έγινε «ομαλή» με την εδραίωση των δημοκρατικών θεσμών. Επίσης, πριν το 74 η Ελλάδα ήταν μια φτωχή χώρα, πολίτες της οποίας μετανάστευαν στο εξωτερικό σε αναζήτηση καλύτερης ζωής, ενώ σήμερα είναι ένα ανεπτυγμένο κράτος, που προσφέρει μια καλύτερη ζωή σε ξένους που μετανάστευσαν σε αυτό τα τελευταία χρόνια και που απαρτίζουν το 10% του τωρινού πληθυσμού του.
Πάνω από όλα, τόνισε ο κ. Κουλουμπής, η Ελλάδα του σήμερα είναι ανεξάρτητη και οι οποιεσδήποτε εξωτερικές επιρροές που δέχεται περνάνε μέσα από «θεσμικά φίλτρα», όπως είναι για παράδειγμα η Ευρωπαϊκή Ένωση, στις Βρυξέλλες.
Ο αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ αναφέρθηκε κατόπιν στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας επισημαίνοντας ότι η μεγάλη αλλαγή σημειώθηκε στα μέσα της δεκαετίας 1990, ιδιαίτερα το 1995, οπότε η Ελλάδα μπήκε στο δρόμο της μετατροπής από τμήμα του προβλήματος στη Νοτιοανατολική Ευρώπη σε τμήμα της λύσης του προβλήματος στα Βαλκάνια. Η μετατροπή αυτή κατέστη δυνατή με την αλλαγή της πολιτικής της Αθήνας έναντι χωρών όπως η Τουρκία και η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Στην περίπτωση της ΠΓΔΜ, η Ελλάδα, κατά τον κ. Κουλουμπή, ανέπτυξε πολιτική εποικοδομητικών σχέσεων και στις διαπραγματεύσεις που συνεχίζονται στην έδρα του ΟΗΕ για το θέμα του ονόματος της γειτονικής χώρας, εάν υπάρχει κάποιος που κρατά αδιάλλακτη στάση αυτός δεν είναι η Ελλάδα. Στην περίπτωση της Τουρκίας, πρόσθεσε ο καθηγητής, οι σχέσεις της Ελλάδας έχουν βελτιωθεί από την εποχή των σεισμών μέχρι σήμερα αν και υπήρξαν δύο περιπτώσεις που απείλησαν να τις κλονίσουν σοβαρά. Η πρώτη τέτοια περίπτωση ήταν η κρίση στα Ίμια/Καρντάκ που, κατά τον κύριο Κουλουμπή, εκτονώθηκε χάρις σε παρέμβαση της κυβέρνησης Κλίντον η οποία απέτρεψε την απειλούμενη Ελληνοτουρκική σύρραξη. Το άλλο σύννεφο στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, συνέχισε, προκλήθηκε από την υπόθεση Οτσαλάν, την οποία όμως οι Τούρκοι, ενεργώντας υπεύθυνα, δεν επέτρεψαν να κλιμακωθεί σε βαθμό που να προκαλέσει ρήξη στις σχέσεις με την Ελλάδα.
Ο Θεόδωρος Κουλουμπής είπε πως η Ελλάδα υποστηρίζει σήμερα την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί πιστεύει πως μια Δημοκρατική Τουρκία αγκυροβολημένη στην Ευρώπη είναι καλύτερη από μια ασταθή Τουρκία έξω από τα Ευρωπαϊκά σύνορα.
Όσον αφορά στην Ευρο-Ατλαντική συνεργασία, ο αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ φρονεί πως οι σχέσεις ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη δεν είναι ανταγωνιστικές, αντίθετα η Αμερική νοιάζεται για την Ευρώπη και η Ευρώπη νοιάζεται για τις ΗΠΑ. Δεν πιστεύει πως είναι σωστή η εκτίμηση ορισμένων ότι η Γαλλία ανταγωνίζεται την Αμερική στην Ευρώπη. Κατά τον κύριο Κουλουμπή, πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια να μην υπάρξει ποτέ σύγκρουση στους Ευρο-Ατλαντικούς κόλπους γιατί κάτι τέτοιο θα είχε επιπτώσεις και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, την οποία θεωρεί ως το πιο τρωτό κομμάτι της Ευρωπαϊκής ηπείρου σήμερα. Η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες, υπογράμμισε ο αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, είναι στρατηγικοί εταίροι και θέλουν να έχουν καλές σχέσεις μεταξύ τους. Επίσης η Ελλάδα, πρόσθεσε, θέλει να έχει καλές σχέσεις με όλα τα κράτη στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, τόσο εκείνα στα οποία πλειοψηφούν Χριστιανοί όσο και εκείνα στα οποία πλειοψηφούν μουσουλμάνοι και ευνοεί την ένταξή τους στην ΕΕ.
Ένα από τα ερωτήματα τα οποία εγέρθηκαν στη συζήτηση που ακολούθησε αφορούσε το φαινόμενο του αντιαμερικανισμού. Ο κύριος Κουλουμπής είπε ότι υπάρχουν δύο μορφές αντιαμερικανισμού. Η μία συνίσταται σε αρνητική αντίδραση για κάποια ενέργεια που έκανε ή παρέλειψε να κάνει η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Η δεύτερη μορφή αντιαμερικανισμού είναι εκείνη που εκφράζεται μέσω οργανώσεων σαν την Αλ-Κάϊντα και που συνίσταται σε μίσος εναντίον Αμερικανών. Τέτοια μορφή αντιαμερικανισμού σαν την δεύτερη, κατέληξε ο κύριος Κουλουμπής, δεν έχει εκδηλωθεί ποτέ στην Ελλάδα.