Τα 50 χρόνια του γιορτάζει φέτος το Φεστιβάλ Αθηνών, ένα φεστιβάλ που έχει γίνει πλέον θεσμός, και που έχει φιλοξενήσει «καλλιτέχνες και εικαστικές προτάσεις» που έγραψαν Ιστορία στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου.
Η πρώτη παράσταση του Φεστιβάλ Αθηνών δόθηκε στις 24 Αυγούστου του 1955. Από τότε μέχρι σήμερα πολλά άλλαξαν, από το κοινό μέχρι τις καλλιτεχνικές τάσεις και προτάσεις.
Κορυφαίες βραδιές, αλλά και νύχτες που δίχασαν κριτικούς και θεατές. Όλοι οι έλληνες καλλιτέχνες που διέπρεψαν στο εξωτερικό κάνοντας διεθνή καριέρα συμμετείχαν σ’ αυτό το φεστιβάλ. Η Μαρία Κάλλας το 1957 έδωσε ένα από τα καλύτερα ρεσιτάλ της και οι Αθηναίοι την ευχαρίστησαν με παρατεταμένα χειροκροτήματα και επεφυμίες.
Η δεκαετία του ’60, ήταν για το Φεστιβάλ Αθηνών, δεκαετία χρυσή. «Ιερά τέρατα»της τέχνης έδωσαν το παρών και απογείωσαν το θεσμό. Ο Χέρμπερτ Φον Κάραγιαν
διεύθυνε τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου με έναν ανεπανάληπτο τρόπο, ενώ λίγα χρόνια αργότερα ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ μαζί με τη Μάργκοτ Φοντέιν χάρισαν μια μαγική εικόνα και κατοπινή ανάμνηση στη καλλιτεχνική Αθήνα, χορεύοντας «Ρωμαίο και Ιουλιέτα».
Τη δεκαετία του ’80 η Μάρθα Γκράχαμ και το χορευτικό της συγκρότημα έσπασε το κατεστημένο του κλασικού μπαλέτου με μια πρωτοποριακή παράσταση. Από κείνη τη βραδιά το Ηρώδειο θα αντιμετωπίζεται πλέον διαφορετικά. Όλο και περισσότεροι νέοι και νέες θα αγοράζουν εισιτήρια για τις παραστάσεις του, θα προσέρχονται ντυμένοι πιο κάζουαλ, και θα είναι έτοιμοι να δεχτούν ακόμα και τις πιο αντισυμβατικές παραστάσεις.
Κάποτε ήταν η Μαρία Κάλλας και ο Λέοναρντ Μπέρνσταιν, πρόσφατα ο Λουτσιάνο Παβαρότι και ο Ζάν Μισέλ Ζαρ. Όταν θα φύγουν κι αυτοί θα έρθουν άλλοι, άλλωστε το Φεστιβάλ Αθηνών επί 50 συναπτά έτη ανανεώνει το καλοκαιρινό ραντεβού του με το κοινό που συγκινείται από τη Τέχνη.