Η Αμερικανική Βουλή εξέτασε το πρόβλημα της παράνομης διακίνησης ανθρώπων σε παγκόσμια κλίμακα, κατά τη διάρκεια ακροάσεων στις οποίες πήραν μέρος τόσο θύματα όσο και οργανώσεις που αγωνίζονται για την εξάλειψη του φαινομένου.
Κάθε χρόνο κάπου 800 χιλιάδες άνθρωποι διακινούνται παράνομα από χώρα σε χώρα για να εξυπηρετήσουν μια επιχείρηση που στηρίζουν σπείρες του οργανωμένου εγκλήματος αλλά και μεμονωμένοι πολίτες. Ο αριθμός των θυμάτων είναι πολύ μεγαλύτερος αν σε αυτά προστεθούν και οι δούλοι που δεν διακινούνται μέσω διεθνών συνόρων αλλά προέρχονται από τον ντόπιο πληθυσμό. Η πλεκτάνη του δουλεμπορίου πιάνει ως επί το πλείστον γυναίκες και μικρές κοπέλες, νέους άνδρες αλλά και ανήλικα αγόρια, κυρίως από χώρες της Νότιας και της Ανατολικής Ασίας καθώς και της Αφρικής.
Ο Τζων Μίλερ, Διευθυντής της Υπηρεσίας του Στέητ Ντηπάρτμαντ για την πάταξη του δουλεμπορίου, περιέγραψε την έκταση του προβλήματος σε κατάθεση του σε αρμόδια επιτροπή της Αμερικανικής Βουλής. Όπως είπε: «Οι κατηγορίες δουλείας είναι οι ίδιες για τις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο. Έχουμε δουλεία υποχρεωτικής εργασίας σε σπίτια, εργοστάσια και αγροκτήματα, δουλεία για προσφορά σεξουαλικών υπηρεσιών, δουλεία για συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και άλλες μορφές δουλείας. Άνθρωποι πουλιούνται ως δούλοι ακόμα και για να χρησιμοποιούνται σαν καμηλιέρηδες στην έρημο. Όμως πιστεύουμε ότι η μεγαλύτερη κατηγορία είναι αυτή της σεξουαλικής δουλείας».
Πολλές χώρες ενεργούν τώρα αποφασιστικά για να εξαλείψουν το δουλεμπόριο από τον πλανήτη μας και παράλληλα ιδιωτικές οργανώσεις εντείνουν τις προσπάθειες τους για την επισήμανση θυμάτων και την παροχή βοήθειας σε αυτά. 24 κράτη έχουν ήδη θεσπίσει νόμους για την καταπολέμηση της παράνομης διακίνησης ανθρώπων ενώ δεκάδες άλλα βαδίζουν προς τη διαμόρφωση τέτοιας νομοθεσίας. Κάπου 8.000 δουλέμποροι έχουν προσαχθεί στη δικαιοσύνη και σχεδόν 3.000 από αυτούς έχουν καταδικαστεί. Αλλά πολλά ακόμα χρειάζεται να γίνουν.
Η Βεατρίκη Φερνάντο, που κάποτε ήταν θύμα της δουλεμπορίας στη γενέτειρα της, τη Σρι Λάνκα, λεει πως πρέπει να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες δίωξης των δουλεμπόρων και επίσης να κρίνεται αυστηρά η συμμετοχή κάθε χώρας στις προσπάθειες αυτές. Κατά την έκφρασή της: «Η ετήσια έκθεση του Στέητ Ντηπάρτμεντ πρέπει να δείχνει τι κονδύλια αφιερώνει η κάθε χώρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Η βοήθεια που χορηγούμε πηγαίνει για τον σκοπό που δίνεται; Τι κάνει κάθε κυβέρνηση για να πατάξει το δουλεμπόριο; Πόσο σοβαρά παίρνουν το θέμα χώρες σαν τη Μαυριτανία;»
Άλλοι από αυτούς που κατέθεσαν στις βουλευτικές ακροάσεις μίλησαν για τις προκλήσεις που προβάλει η συνεχώς διογκούμενη βιομηχανία του δουλεμπορίου, όπως ακριβώς είπε η Λίντα Σμίθ, Προέδρος της διεθνούς οργάνωσης Shared Hope. Κατά την κ. Σμίθ πρέπει να ασκηθεί πίεση σε όλες τις κυβερνήσεις να ξεριζώσουν το αποτροπιαστικό αυτό έγκλημα. Τόνισε μεταξύ άλλων: «Υπάρχουν δίκτυα στην Ευρώπη στα οποία κρύβονται νέες κοπέλες για να μη σταλούν πίσω σε χώρες στις οποίες κινδυνεύει η ζωή τους. Ορισμένες από τις χώρες όπου έχουν αναπτυχθεί παζάρια δούλων είναι φίλες ή σύμμαχοι μας. Η κυβέρνησή μας πρέπει να τους πει καθαρά ότι δεν θέλουμε φιλίες με όσους θέλουν να έχουν δούλους».
Η Βουλή των Αντιπροσώπων στη Ουάσιγκτον εξετάζει τώρα τρόπους για να συμπεριλάβει στην σχετική νομοθεσία που θέσπισε το 2000 και μέτρα για τη δίωξη μελών των Αμερικανικών διπλωματικών ή στρατιωτικών αποστολών στο εξωτερικό, σε περίπτωση ανάμιξής τους σε δραστηριότητες παράνομης διακίνησης ανθρώπων. Το Κογκρέσο έχει ήδη εγκρίνει νομοθεσία για τη δίωξη αμερικανών πολιτών που ταξιδεύουν στο εξωτερικό με σκοπό την σεξουαλική εκμετάλλευση αθώων ανθρώπων σε άλλες χώρες.
